Luistxo Fernandez

Osasuna eta Eskubideak izena hartu duen talde batek karabana manifestazioa eta elkarretaratzea deitu du biharko, Hego Euskal Herriko lau hiriburuetatik irten eta bateratzea egiteko Arantzazun (Gipuzkoa). Prentsaurreko batean zientzia eta "afirmatibismoa" aldarrikatu arren, Plandemia konspirazioarekin eta negazionismo deitu denarekin identifikatu daitekeen talde euskaldun bat da, euskal esoterismo magikoen oinordeko zuzena.

Azpidatzi itzulien egoera legala halamoduzkoa da. Testu pusketak besterik ez dira, baina dialogoak gidoiaren parte direnez, eta gidoiak ere copyright-dun materiala, egon liteke zalantzarik ea legala den ala ez azpidatzi itzuliak banatzea. Azpitituluak-eus-ek ez du era horretako arazorik 12 urtetan, baina aurtengo udan jaso du mehatxu bat, eta film batzuk kendu egin behar izan ditut webgunetik. Hala ere, eskuragarri daude sarean oraindik. Ez dira nolanahiko filmak gainera, munduko animazio-ekoizle dotoreenak egin du mehatxua, Ghibli etxeak, Hayao Miyazaki jeinu japoniarraren ekoiztetxeak.

Oporrak hartu ditut gaur eta, egun batzuk barru, bidaia dut programatuta. Ez naiz fio, oraindik, joaterik izango ote dudan. Pandemia egoera, 5 eta 10 egunetan, datuak norabide batean gehiegi okertzen badira, dela nire etxean, dela oporren jomugan, dena hankaz behera gera daitekeela badakit. Badaezpada, aseguru bidez diru itzulketa lotuta dut.

Joan den astean, UEUko uda ikastaroen irekiera birtualean, Koldo Garcia genetistak sarrera hitzaldia egin zuen. Alkandora koloretsua zeraman Garciak, eta bere aurkezle Xabier Landabidea Deustuko irakasleak nabamendu zuen bazegoela intentzio bat horretan, aldarri bat kolore hauez jabetu diren Boogaloo mugimenduen kontrakoa. Beste txiolari bati ere ikusi nion, Beñat Irasuegiri, agerpen bat Twitterren ildo beretik: jantzi ditzagun koloreak alkandoretan, ez dezagun onar ultraeskuin arrazistaren apropiazio kultural hau gertatzen. Nik ere lagun hauekin bat egiten dut, apur bat harriturik Bogaloo delako tribuaren hautu estetikoarekin... Kontuak azalpen bat behar duelakoan, lerrotxo batzuk jarraian..

15-17 urte bitarteko ikasleak matxakatu dituzte klaseen luzapenarekin, lan eta etsaminen estres gehiagarriarekin... Guztiarekin, semeari egiteko interesgarri bat bidali zion irakasle argi batek: maskara bat egin. Bikainak sortu dituzte berak eta ikaskideek. Nik ere pentsatu dut nolakoa egin nezakeen, kontzeptuala, Hondarribiko alarde matxistaren alegoria bat, pertsona zehatz bati eskainia. (Artikulu hau da Ttap aldizkari digitalaren ekainaren 5eko aleko audio-pieza baten testu-bertsioa)

John Scalzi idazlearen zientzia fikzioko lan batean, Head On izeneko eleberrian, Hilketa izeneko kirol bat da protagonista. Hilketa, horrela idatzia, euskara batuan, H eta guzti. Futbolaren aldaera bat da, 11 laguneko taldeak lehiatzen baitira, baina baloian dago koxka: sareetan gol sartzeko, lehenbizi aurkako taldeko jokalari bati burua moztu behar zaio, eta buru horrekin jokatu gola egiteko.

Gogoratu lehen araua koronabirusaren garai honetan: Etxean geratu. Baina ezinbestean irten beharra baduzu, maskara eroatea lagungarri izango zaizu, eta erantzukizun keinu bat ere izango da ingurukoekiko. Maskara horniketa oso murritza denez eta lehentasuna profesionalek dutenez, etxean egindako maskarak alternatiba bat izan daitezke. Ez dira ezgauzak, balekoak dira, eta erraz egin daitezke.

Maskara jantzita nabil kaletik gaur goizetik. Koronabirusaren krisi honetan, azken egunetako hausnarketa baten ondoren, farmazian erosi etxekoentzat, eta kalea zapaltzekotan horrela irtetea erabaki dut. Atzo bertan, ETB1eko gaueko albistegian esan zuen kazetari batek, denda txinatarrean saltzailea maskaraduna ikusirik, esan zuen bere piezan "maskara ez dela beharrezkoa". Baina begiratu Txina eta Koreako irudiak, hilabete eta erdi da han denak dabiltzala maskararekin.

Bisurtearen egun gakoa dugu gaurkoa, otsailaren 29a. Egutegien logika bihurria lau urterik behin are gehiago bihurritzen duen faktorea. Niri galdetzen badidazue urriak zenbat egun dituen, ez dakit 30 eta 31 diren. Ostera, hemengo taula honetako kalkuluak buruz eta segundu gutxi batzuetan egiteko gauza den pertsona bat ezagutzen dut.

"Datu irekiak eta gizarte-ekintza" gaiaren inguruan ikerketa bat egiten ari dira Deustuko Unibertsitateko ikerketa batean. Doktoradutzako ikasle batek galdera batzuk zuzendu dizkigu, CodeSyntax enpresan dugun ikuspegiaz, eta pertsonalki erantzun dizkiot. Galde-erantzunek interes pittin bat izan dezaketelakoan, honaxe ekarri ditut.

Egunean Behin jokoaren inguruan antolatu dugun Programazio Lehiaketa aurkezten izan nintzen EHUko Informatika fakultatean joan den asteartean (bideoa dago). Adibide sorta bat aurkeztu nien bertaratu ziren 30 lagunei, eta ideia edo bide zehatz baten gainean, Wikipedia-Wikidatatik nola atera datuak, luzeago idatzi nuen jarraian Euskal Wikilarien Elkartearen webgunean. Laburpen bat ekarriko dut hona.

Ez dakit inori interesatuko zaion, baina nik neuk telefonoa nola konfiguratuta dudan azalduko dizuet: ohartarazpenen molestia minimo batera jaisteko modua aurkitzeko buelta batzuk eman dizkiot nire Android mugikorrari, eta metodo jakin batekin gustura geratu naiz azkenean.

Agian zuen etxeetan ere izan da eztabaida hamarkada gaur hasi ote den, edo urtebete itxaron ote behar den 2021. urtera arte. Uste dut gauza bat dela hamarreko bat kontatzen hastea, eta beste bat hamarkada. Beraz, urte berri on eta ongi etorri 2020ko hamarkadara, 20ko urteetera edo hogeiko hamarraldira.

Pedro Sánchezen txioetan #Everybodysland kanpaina hasi zen atzo. Lehen bideo bat izan zen Espainiako Gobernuko ministroena, zein herrialde aurreratua den Espainia. Bigarrena, Procesaren epaiaren ondorengoan, atzerritar batzuena da. Besteak beste eskoziar bat agertzen da honakoa esaten: "Espainian jendeak errespetu handia dio elkarri politikaz hitz egitean; horrelakorik ez da gertatzen Eskozian". Aurpegia behar da gero! eta badaukate batzuek...

Fama dauka hau sinatzen duenak (Luistxo Fernandezek, Sustatuko editoreak) PDF dokumentuak gorrotatzen dituela, halako inkonpatibilitate sakratu bat tarteko, hala nola musulman zintzoak txerrikia arbuiatzen duenean. Fama horregatik edo, duela egun batzuk harritu omen ziren batzuk PDF bat mesedez zabaltzeko eskatu nuela Interneten. Ba ez, kontua ez da PDF bat bere horretan okerra dela. PDF-ak zerbaitetarako balio du, eta oso ondo gainera betetzen du funtzio hori. Baina funtzio horretatik kanpo, komunikaziorako tresna alferrekoa da, eskura beste ezer hoberik ez denean erabiltzekoa, izatekotan. Saiatuko naiz esplikatzen, ez esperantza gehiegirekin ulertuko didatenik.

Bada denboratxo bat pentsatu izan dudala Galesko eta Euskal Herriko IKT alorreko aktibista, zaletu eta politika-eragileek elkartu beharko genukeela elkarren berri zehatzagoa izateko, eta elkarlana lantzeko. Joan den asteko Udaltop-etik jasotako txio batetik berpentsatu dut ideia, eta akaso IKT alorretik zabal daitekeela uste dut, hizkuntzarekin zerikusia duten beste eremu batzuetara.

Arrazoi esoterikoak direla tarteko, alabak Morse ikastea erabaki du. Eta teknika mnemotekniko baten bidez ikasi dituela letrak jakinarazi dit. Azalpen buelta pare bat behar izan nituen metodo mnemotekniko delakoa ulertzeko, baina azkenean harrapatu nuen. Metodoaren funtsa gaztelaniazko hitzak izanik, euskarazko bertsio bat egitea proposatu nion alabari, eta bion artean, udako arratsalde pare batean, osatu dugu euskarazko hitz-zerrenda mnemoteknikoa, Morse ikasteko balio dezakeena.