Teknologia albisteak
38

Cesar Molinasen artikuluari erantzun dio Ignacio Escolarrek

Erabiltzailearen aurpegia
2012-09-10 : 22:05

También hay élites y calamares vampiro más allá de la política. César Molinas, experto financiero con un largo currículum en la banca de inversión, publicó ayer un comentado artículo en El País sobre los problemas de España y su solución.

Guztia irakurri (eldiario.es) »»

Txioak (35) | 3 Erantzun

Erantzunak

2012-09-11 : 11:29

Hainbeste tuiten artean galdu naiz, baina hemen espazio gehiago dudalarik laburbilduko dut nire ikuspuntua: uste dut diagnostiko triste hori egiazkoa dela. Gero nahi duzuena, egia izango da halaber interes ekonomiko zehatzak izango dituela Molinasek, eta akaso teknokraten gobernua ekarri nahi duela, edo proposatzen duen sistema ere ez dela ona. Baina marraztu duen koadroa ondo marraztu duela iruditzen zait, Goyak gerrako desastreak bezala, errealismoz begiratu diola azken urteotako historia politiko-ekonomiko espainolari.

Entzun dudan beste kritika bat da arazoaren fokua ez duela jartzen jarri beharreko lekuan: plutokrazia dela, interes finantzieroak ez direla inozenteak... Jakina ba! Kapitalak ahal bezainbat burbuila puztu nahiko ditu uneoro, zurrupaketa eta akumulazioa beste ametsik ez du! Hori da kapitalaren logika, eta libre utziz gero edozer egingo du kapitalak. Utzi egin zaie. Utzi egin diete. Edo diegu, ez baitut uste, funtsean, Espainiako koadroa eta Euskal Herrikoa oso desberdinak direnik.

Cesar Molinas-en artikulu originalaren esteka:

http://politica.elpais.com/politica/2012/09/08/actualidad/1347129185_745267.html

2012-09-11 : 12:12

Ados nago zurekin Luistxo. Molinas-en artikuluari egurra eman zaio bi arrazoi nagusirengatik: 1) Fokoa alor politikoan jartzen duela eta ez duela ekonomikoa, krisiaren eragile handiena ikutzen (hain zuen ere, berak ordezkatzen duen hori...). 2) Planteatzen duen erreforma politikoaren emaitza oraindik okerragoa dela (teknokrazia, bipartidismoa, eta abar ekarriko dituela).

Ni ados nago bi kritika horiekin. Zalantzarik gabe. Baina hori horrela izanik ere, horiek ez diote baliorik kentzen Espainiako klase eta sistema politikoari egiten dion errepaso latzari. Orain denok esango dugu hori guztia jakinekoa zela eta ez duela ekarpen berririk egiten. Nire ustez artikuluaren ekarpenik onena honakoa da: sistema politikoaren oinarri ustelduak eta horren ondorioak krisi honen aurrean bikain azaldu eta laburbildu dituela artikulu horretan. Idazle, kazetari eta analista azkarrago, jakintsu eta interes bako asko egongo den arren, orain arte inori ez diot hain laburpen zorrotz eta suntsitzailerik irakurri. Artikulua ez zait perfektua iruditzen (horrelakorik baldin bada) eta diagnostikoan bertan pasarte batzuetan txiza konketatik kanpo egiten du, baina hala ere aspaldi irakurritako onentsuena iruditu zait.

Sistema finantzieroaren atala falta zaiola? Bai, noski. Baina horretaz ziento bat artikulu irakurri ditugu azken urteotan, eta horietan ez gara hasi esaten ustelkeria politikoaren atala falta zela argazkia osatzeko...

Eta artikuluan, diagnosiaren atala bikaina iruditzen zaidan modu berean, planteatzen duen irtenbidea (hauteskunde sistemaren aldaketa barruti bakoitzeko ordezkari bakarra hautatuko duen gehiengoen formularen alde) tontakeria galanta iruditzen zait. Lehen atala distiratsua den moduan, bigarrena arinkeria interesatu bat, argudiorik gabekoa da. Ez zait iruditu horretan burukomin eta tinta asko xahutu duenik, eta nik ere ez dut egingo hori eztabaidatzen. Baina, inoiz (noizbait?), gure sistema politikoa apailatzeko aukera dugunerako, ondo legoke formula hobe bat aurkitzen hastea.

2012-09-11 : 12:27

Nik ere irakurri nuen, ba, Molinasen artikulua. Eta ona iruditu zitzaidan, oso ona analisia, bat nator ia-ia guztian (kezkatuta ere geratu nintzen, eskuindar ekonomista batek egindako analisiarekin holako sintonia izateagatik...)

Banku eta interes finantzieroena --bere arloa-- ez duela kritikatzen? Ados. Baina, ez dakit zertaz harritzen garen. Zer espero behar dugu ba? Ados nago Luistxorekin. Horiei frenoa jartzea, kontrolatzea, ez al da besteak-beste politikoen eginbeharra? Zergatik interes finantziero hoiek holako txoiloa bilatu dute Espainian eta hemen eta, adibidez, ez dute holako burbuilarik eragin beste herrialde askotan? Han zintzoagoak ote dira ba marrazo finantzieroak?

Komunikabideen arloa ez duela aipatu ezertarako, hori bota dut faltan artikuluan. Interes politikoek jandako komunikabide-panorama tristea ere badago Espainian eta hemen, orohar, esango nuke. Nork esan ditu kontu hauek guztiak orain arte? Baina, komunikabideei (ere) holako kritika egitea gehitxo izango zen El Paísen portadatik bertatik (beste galdera interesgarria da zergatik atera duen artikulu hori, orain, El Paísek holako kantxa emanda...)

Irtenbidearena, hauteskunde sistemaren aldaketarena, ba ez dirudi oso burutsua denik, egia esan. Analisian marrazten dituen gabeziak konpontzeko soluzioa denik ez zait iruditzen, areagotzeko seguruago.

Erantzun

Sartu