Azken urteotan modan jarri da Doner kebab, kebap edo hanburgesa turkiarrak (hala deitzen diete, behintzat) jatea, eta halakorik probatu dutenek seguru bere buruari galdetu diotela haragi multzo handi hori nondik datorren. Ba, hara gasteiztar batek deskubritu diguna:
Sarean bueltaka dabilen argazki bat da eta, zalantzarik baldin badago argituko dugu: ez, ez da hori kebaparen benetako jatorria, hemen ikusten den haragi multzo hori nahiko antzekoa badirudi ere.
Jatorrian, bildots-haragia da produktu honen funtsa. Oilasko haragizkoa ere saltzen omen da, ez horren benetakoa kasu horretan. Grezian gyros esaten zaio, eta izen horrekin ere zabaldu izan da nazioartean.
Agian animaliaren argazkiak trukoa du... edo ez. Llama bat izan daiteke, hankak bilduta dituela gorputzaren azpian, lasto artean.
Bide batez, bideo bat topatu dugu, erakusten duena kebabak prestatzeko prozesu industriala.
Kebap argazkia, jatorrizkoa: Creative Commons Aitortu © cc-by: Günther L. König
Kebab-a egiteko prozesuaz ez nekien ezer. Hala ere, eskertuko nuke baten batek musulmandarrek saldu ohi dituzten "Pincho-moruno" edo txitxi-burduntziak zein haragirekin eta zelan egiten den. Gurean, euskadi barren-barrenekook, jatorriz mesfidati begiratu izan diegu halakoei. Txitxi-burduntzi musulmandarrei txis-hatsa zeriela uste izan da gure kuadrillan. Kultur-aurreiritzi asko daukagu, bistan da. Zer esango halakoei?
Bideoan ikusten duguna tratamendu industriala da, baina etxekoak ere badira eta herri guztietan bezala askoz hobeagoak izaten dira.
Kebab plater mota bat da eta bildots, txahal eta oilasko haragiarekin egiten dira, beti ere Halal izendapenak markatzen dituen irizpide zorrotzen araberakoak.
Guretzat fast food moduko janaria da, onddoak bezala ugaritu direlako halako establezimenduak, baina Turkian plater anitz zerbitzatzen duten "turistendako ez diren tabernetan", bertako plater nazionala da. Gainera edateko yogur berezi bat, ayran izenekoa, izaten da plater hauen osagarria.