Go!azen, "euskara sustatzeko kanpainarik onena"

Aspaldiko eztabaida da euskararen normalkuntzan, batez ere gazteei dagokienean, zein eredu erabili behar genukeen gazteen sentsibilitatera iritsi eta beraiekin lan egiteko.



Galeseraren kasuan adibidez ez daukate inolako erreparorik eredu yankia (edo anglosaxoia, nahi duzuen bezala) hartu (MTV estiloa, irrati-formulak...) eta bertako hizkuntzara eramateko. Eta arrakasta izan dutela diote, gazte asko hurbildu direla galeserara modu horretan...



Eta hala ere, ez nago Asier Sarasuaren iruzkinarekin ados. "Garapen jasangarria" behar du euskararen normalkuntzak ere, ekologian gaur egun modan dagoen kontzeptu bera. Ezin duguna egin da euskal rock-aren historian mugarri izan den kantu bat hartu, eta "kutretzea". Gaur egungo gazte batzuengana bakarrik iritsiko gara modu horretan, gainera.

Ba ni bai, Asierrekin nago erabat. Horrelako ekimenekin urrunduko den gaztea, hurbilduko da beste gauza batzuekin. Baina badago herri honetan jende asko horrelako ekimenen beharrean.

Biziko den hizkuntza batek behar du izan sentimenduak adierazteko, haserretzeko, maitatzeko, lan egiteko, pornografiarako eta balio behar du gauza kutreak ere egiteko.

Beste arazo bat da horrelako ekimenen gainean ze iritzi duzun maila kulturalean. Kasu honetan, "euskal rock-aren historian mugarri izan den kantu bat hartu, eta "kutretzea"" iruditu zaizu. Ondo, baina hori hizkuntza bizietan gertatzen da: ingelesean, gazteleran...

Eztabaidagarria izan daiteke agian ona denentz musikarentzat, kulturarentzat, etb. Baina zalantza guztiak uxatzen dizkiet euskarari mesede egiten diola dioten adierazpenei.

Manex, nik ez dut ezer esan "euskal rock-aren historian mugarri izan den kantu bat hartu, eta kutretzearen" inguruan. Horren inguruan, beharbada, ados egon gaitezke.

Esan dudana da (Twitterreko komentario horretan eta beste zenbait mezu-truketan):

• behingoz, euskal umeak, euskal produktu batera engantxatu direla, eta hori, herri honetan, konkista txiki bat dela


• Go!azen izango dela euskal pelikularik arrakastatsuenetarikoa. Hori ere ez da gutxi.


• garbizaletasuna ondo dagoela, baina umeei Hanna Montana eta High Scholl Musical gustatzen zaizkiela, eta horrelako produktuak behar dituztela.


• lehenago ere badaude euskarazko produktu arrakastatsuak (Betizu, Pirritx eta Porrotx, eta abar), baina ez direla produktu "errealak". Go!azen "egunerokoagoa" da (pailazo eta behi berritsu batzuk baino gehiago, behintzat). Goazenen ikusten da, euskarak balio duela, bai ziriak sartzeko, bai zirriak egiteko, bai maitemintzeko, bai hasarretzeko, bai juergarako,... Bizitzeko, alegia.


• ondorioz. Bai, GoAzen oso produktu ona iruditzen zait ume eta gaztetxoen artean euskararen erabilera sustatzeko. Eskoletan egin daitezkeen kanpainak, irakaslearen hitzaldiak, Ukan birusak eta abarrak baino askoz gehiago, behinipein.

Produktuaren maila artistikoaz? Horretaz ez dut jardun.

Horrelako gauzen aldekoa, jakina.



Inork uste al du "Txirri, Mirri eta Txiribitonekin" eta Ukan birusarekin gazteak euskarara hurbilduko ditugula?

Galdera hori ez da egokia, Unai: kontua ez da pailazo horiekin edo birus horrekin umeak euskarara gerturatzeko balio duten galdetzea, produktora horietan lanpostuak sortu eta mantentzeko efikazak diren itauntzea baino.



Eta, alderdi horretatik, bai: oso efikazak dira, akaso ez euskaldunak euskarara hurreratzeko baina bai, inongo zalantzarik gabe, erdaldun desahuziatuei ere euskara dela medio ogibidea emateko, betirako ahal bada.



Hirugarren belaunaldiko pailazotxoak ere prestatzen ari omen dira...



Ene ustez, euskararen txapelak alderdi guztiietako buruak jantzi behar ditu, normala izango bada.

Asier, zure iruzkinarekin ados ez nagoela esan dut, baina ez nuen euskal tradizioa "kutretzearekin" hori lotu nahi. Badakit ez duzula horrelakorik esan, lasai.Hori nire iruzkin bat izan da, go!azen-en maila artistikoari zuzen-zuzenean dagokiona. Agian paragrafo desberdinetan jarri behar nuen... barka gaizki azaldu badut. Oraindik ez dut ikasi testu egituratua erabiltzen, buletak eta horrelako gauzak adibidez...



Dena dela, ez nago ados euskararen normalkuntza alde batetik eta produktuen maila artistikoa beste alde batetik guztiz bereiztearekin, aurreko iruzkin batzuetan ikusi dudan bezala. Bi aspektuak lotuta daude zerbait berria proposatzen, sortzen dugunean. Eta zer nahi duzue esatea, gaur egungo gaztetxoak Go!azen bezalako zerbaiten forofo bihurtzen badira, ba deseroso sentitzen naiz. Ez zaidalako Go!azen gustatzen (nahi baduzue, ez zaidalako Go!azen-en maila artistikoa gustatzen), eta ez zaizkidalako Go!azen-ek komunikatzen dituen bizitza-estilo, mezu eta jokaerak gustatzen. Gustu kontua ere bada, baina inpresioa dut batek baino gehiagok pentsatzen duela horrela, "fake" bat dela galdetu duenak tartean...



Gauza bat da produktuaren eraginkortasuna, eta beste bat kalitatea. Baina produktua sortzerakoan (eta helburua normalkuntza denean) ezin dugu bietako bat ahaztu. Eta ezin da produktuaren zilegitasuna eraginkortasunarekin bakarrik justifikatu.

Kontua da, Manex, Go!azen-ek ez diola konpetentzia egingo Gaur Egun moduko saio bati. Egitekotan egingo dio espainiar auskalo zein produkturi. Alegia, kontsumo hori egongo da, euskaraz ala gazteleraz. Izan dadila euskaraz, mesedez. ;-)

Bestalde, testu egituratua, erraza da behin horretan hasitakoan. Instrukzioak hemen

Ba nahi duzuena esango duzue Go!azen maila artistikoari buruz, ez dut ikusi eta ez dut ezer esango.



Baina ni zeharo nazkatuta eta aspertuta nago euskararen aldeko ekimen ia guztietan errepikatzen den eszenografiarekin. Berdin da Gasteizen, Tuteran, Azpeitian edo Santurtzin egiten den.



Zanpatzarrak, aizkolariak, txakolina, taloak, triki-tixa.....



Ikus daitekeenez oso erakargarria Oiongo mutil batentzat.

Sing Star euskaraz egiten duten egunean pauso handi bat emango du gure normalizazio prozesuak; bitartean, Goazen bezalako produktuek euskaldun diren umeei euskaraz segitzeko aukera emango diete, eta euskaldun ez direnei euskara bere hizkuntzaren parekoa dela erakutsiko die.



Besterik da kantuekin zer egiten den; edozein kasutan, bertsionatzea ez da atzo goizeko gaitza. Eta gustuko ez duenak bertsioa bezain kritigarria izango du gustua.



Dudarik gabe, euskara sustatzeko kanpainarik onena umeen artean.

Eztabaida amaituta zegoela uste nuenean, zeharka bada ere, lotura duen gai bat atzeman dut. Gorka Bereziartuak (biba testu egituratua! mila esker, Josu) idatzitako artikulua.

Ea zer deritzozuen. Berriro diot: ez diot lotura zuzena duenik, baina antzeko sintomak aurkitzen dizkiet bi gaiei...

Go!azen bezalako produktuak erakargarriak direla bistan dago. Kasu! produktu esan dut eta ez saio ezta ekimen, jarduera edo halakoak. Eta gazte euskaldunek interesa adierazten badute, hau da, produktua kontsumitzen badute, ikusten badute alegia, lorpen bat da, produktu bezala arrakastatsua suertatu delako.



Orain arte ados egon gaitezke. Gertatzen dena da produktu bezala iraupen mugatua izango duela eta bukatu eta gero desagertu egiten da. Gogoan duzue Kamiltxo hartza???



Bestaldetik bat nator Manexekin hau esaten duenean: Nire uste apalean, produktuak erakartzeko duen gaitasuna ez dago euskaraz egin dutelako, baizik eta ematen duten giroa, balioak etabar.



Afera honetan euskara komunikatzeko tresna besterik ez da, eta denok badakigu hori baino askoz gehiago dela hizkuntza bat. Hiztunek mundua ikusteko duten modua adierazten duena. Erakargarria dena ez da euskara, produktua baizik eta bistan dago mundu osoko bertsioak daudela. Frantzian, ziur aski, ez dute esaten halako saioekin frantsesa suspertzen denik.



Hemen, berriz, mundu zehatz eta mugatu baten euskarazko bertsioa ematen dute. Eta benetako normalizazioa gazte guztien munduen inguruko saioak edo produktuak ateratzea izango litzateke. Heavy, rockero eta mota/tribu guztietarako saioak eman behar ziren eta euskaraz normalizatua izateko.



Nolabaiteko beldurra ematen didate jendea erakartzeko euskara tresna bezala erabiltzen dutenek et beldurra ematen dit euskaraz dagoen guztia, euskaraz dagoelako erosten duenak.

ETBk ez omen du Go!azen telesailaren bigarren ediziorik egingo. Facebooken orrialdea sortu dute bigarren denboraldi hori eskatzeko, eta honako aurkezpena jarri diote orrialde horri:

Lehendabiziko denboraldia amaitu zen eta audientzi bikainak eduki genituen. Aurten ordea ETB-k ez du telesaila berritu. Zer ikusi behar dute Euskal Herriko umeek?

Espainiako Telebistaren Arte eta Zientzien Akademiak telesail hau saritu berri du.