Ez dakit konturatu zareten baina arazo batzuk izan dira aurtengo NAFARROAKO POESIAREN BESTAREN antolakuntzaren inguruan... ASPALDIKU elkarteak urtero antolatzen duen Poesiaren Bestaz interesa duzuenok berantetsita zabiltzate... Zer arraio gertatzen ari da urte honetan?? Ekaina gainean daukagu eta oraindik ez da deus ere iragarri jai honi buruz... Zer dela eta? Egongo da, ez da egongo...?
Gabon Amaia:
Barkatu horren berandu erantzuteagatik baina hauxe da arrazoia. Biltzarrean euskaldunok egoteaz gainera, erdaldunak ere badaude. Biltzar honetan denok biltzen gara, euskaldunak eta erdaldunak. Eta erdaldunak esaten dudanean, "erdara" hitza bere jatorrizko zentzuan erabiltzen ari naiz, alegia, euskara ez den edozein hizkuntza. Izan ere, iazko biltzarrean MARAM AL-MASSRI arabieraz aritu zen. Zenbait poema frantsesera itzuli zituen eta Auxtin Zamorak euskarara itzuli zizkigun... Beste olerki batzuk ingelesez, eta Josu Jimenez Maiak itzuli zizkigun. Beraz, iazkoan euskara, gaztelania, arabiera, frantsesa eta ingelesa entzun ahal izan zen, nik gogoratzen dudalarik.
Beraz, POESIAREN BESTAN euskaldunok gure tailerretan eta gure ekitaldietan euskaraz aritzeaz gainera, erdaldunei gure poesiaren berri ematen diegu, eta alderantziz. Izan ere, erdal tailerretan eztabaidatzen edo lantzen dena, partekatu egiten da denon artean, eta erdal poetek egiten ari direnaren berri ematen digute.
Euskaldunok gure guneak baditugu elkarrekin egoteko. Poesiaren Bestan egiten duguna da poesiari berari lehentasuna ematea, zein hizkuntzatan idatzita edo errezitatuta dagoen kontuan hartu gabe. Eta benetan esperientzia polita da, euskaltzaletasuna sortzen delako erdal poeten baitan. Euskara maitatzen ikasten dute.
Tuteran gertatutakoaz informazio gehiago emanen nizuekeela agindu nizuen eta, hain zuzen ere, jokatzeko modu honek euskaltzaletasuna hedatzeko duen eraginkortasunari dago erabat lotuta. Hain zuzen ere, aurtengo kongresua boikoteatzeko ahaleginak egon dira, "euskaldunak" edo "baskoak" ginelako, euskarari behar duen thornuia ematen diogulako, gure ekitaldietan euskarak beti bere lekua ziurtatuta duelako... Hori gehiegitxoa izan da euskara maite ez duten batzuentzat.
Jarrera euskarafobikoak daude... eta ez dakit, benetan, hori salatzea merezi duen. Egindako itsusikeria agerian uztea. Ez du merezi, aurrera joan behar dugulako, gure gurpilaren erradioetan trabak jartzen dizkigunari kasurik egin gabe. Ez dute gure arreta merezi.
Egia esan, mina egin nahi izan digutenei eskerrak eman behar diegu, beste bide batzuetan bilatu behar izan ditugulako gure babesleak eta laguntzaileak. Eta aurkitu ditugu, eta haiek baino askoz ere hobeak dira. Eta gu Tuteran egotea oztopatu nahi bazuten, euskara Tuteran entzun zedin galarazi nahi bazuten... kale egin dute, kale goitik-behera, indar handiagoz entzungo baita euskara Nafarroako Unibertsitate Publikoaren Tuterako Campusean.
Baina euskararen alde egon ez ezik, munduko hizkuntza guztien alde gaude, munduko hizkuntza guztietan poesia egiten baita. Guretzat erdara etsaia ez delako, beste batzuek euskara etsaitzat duten arren. Guk euskara maite dugu, bai eta erdara ere. Eta erdal poetak egongo dira gurekin, eta esan nahi diegu zer ari gara egiten Euskal Herrian, eta euskaraz ulertzen ez dutenez, erdaraz eginen diegu hasierako saioa. Ezagut gaitzaten. Harrera ekitaldia, beraz, elebiduna izanen da, baina hitzaldiak, oro har, erdaraz emanen dira.
Dena den, Amaia, lasai. Etorri nahi baduzu, lekua baduzu, bai eta, zinez, egunean zehar euskaraz barra-barra aritzeko aukera ere bai. Ikusiko duzu.
Izan ongi eta besarkada bat. Tuteran elkar ikusiko dugu.
Sarrera-hitzaldiak erdaraz? Zer dela eta?