Kontsumitzaileen eta erabiltzaileen hizkuntza eskubideei buruzko Dekretua onartu berri du Eusko Jaurlaritzak, eta gaur aurkeztu du publikoki HPSk. Dagoeneko, gaztelania arriskuan ikusten duten horiek neurri faxistatzat hartu dute. Jarraian, HPSk gaur emandako azalpenetatik puntu batzuk nabarmenduko ditugu. Zein eskubide bermatzeko eskatzen den, eta zein eratako zerbitzu eta enpresek eman beharko dituzten.
Ondorengo hauek dira dekretuan jasotako arauak bete beharko dituztenak:
Euskal Autonomia Erkidegoaren eremuan, legez unibertsalak, interes orokorrekoak edo antzeko beste kategoria batekoak diren zerbitzuak egiten dituzten erakunde edo pertsona juridikoak:
Euskal Autonomia Erkidegoan kokatuta dauden jendeari begirako, produktuak saltzeko edo zerbitzuak emateko establezimenduek, baldin eta honako baldintza hauetakoren bat betetzen badute:
-Jendeari salmentak egiteko gunearen azalera 400 metrotik gorakoa duten establezimenduak izatea, elebidunen proportzioa % 33 baino handiagoa duten udalerrietan edo Bilbon, Gasteizen edo Donostian kokatuta badaude.
Idatzizko informazioa ematerakoan, euskaraz eta gaztelaniaz eman beharko dira:
Ahozko informazioa eta publikoari zuzeneko arreta eskaintzerakoan:
Arauak betetzeko epeak ere ezberdinak dira eskakizunen eta sektore batetik bestera: urtebeteko epea ematen zaie batzuei, bi, hiru eta lau urtekoa beste batzuei (eskakizun zailagoak dituztenei).
Betebehar hauek ez betetzeak kontsumo arloko arau haustea suposatzen du, eta 2003ko Kontsumitzaileen eta Erabiltzaileen Legeko 50. artikuluan aurreikusitako zehapenak ezartzea lekarke berarekin. Nolanahi ere, helburua ez da zehapenetara jotzea, Dekretua inor behartzen ibili beharrik gabe betetzen saiatzea baizik.
Aurrekoaz gainera, Dekretuak bestelako berrikuntzarik ere badakar. Hizkuntza Konpromisoaren Zigilua sortuko da, oso-osorik dekretu honi lotua. Dekretua betetzen duten entitateek, Dekretuak aurreikusitako Hizkuntz Konpromisoaren Zigilua eskuratu eta baliatu ahal izango dute, haien konpromisoaren eta dekretu betetzearen adierazgarri. Hizkuntz Konpromisoaren Zigilu hau Bikain euskararen kalitate ziurtagiriaren sisteman txertatuko da, eta ezaugarri propioak izango ditu (izena, irudi korporatiboa, eta abar). Hizkuntza Politikaren ardura duen sailak emango du Zigilua, baita, kasua balitz, kendu ere. Zigilua eskuratzen dutenek euren publizitatean erabili ahal izango dute.
Honek guztionek ahalegin bat eskatzen du. Ahalegina egitea dagokie enpresa eta establezimendu askori. Ez gara zehapenen bidearen aldeko, ez ditugu zehapenak gogoko. Askoz gehiago sinesten dugu pertsuasioaren eta konbikzioaren indarrean, zehapenaren indarrean baino. Euskal gizarteak, hemen diharduten enpresetako eta establezimenduetako gizon-emakumeek hala nahi duten eta ahal duten neurrian bermatuko dira benetan kontsumitzaileen hizkuntz eskubideak. Horrexegatik, hau guztion egitekoa delako, Dekretuak ezarritako betebeharrak betetzerakoan bidelagun izango gaituzte enpresek eta establezimenduek. Horregatik jarri dira arauak betetzeko lau urte arteko epeak. Eta horrexegatik egingo dugu diru-laguntza deialdi berezia.
Ahalegin hau arintzen lagundu nahi du Eusko Jaurlaritzak. Iragarpen bat egitera noakizue. Datozen asteetan, enpresei eta establezimenduei Dekretuak aurreikusitakoak betetzen laguntzeko 600.000 eurotako laguntza deialdia egingo du Eusko Jaurlaritzak. Laguntza deialdi honetatik eskura litezkeen diru baliabideak bestelako laguntza deialdietan lortutakoekin bateragarriak izango dira, eremu sozio laboralean euskararen indarberritzea bultzatzera datorren Lan Hitz deialdian eskuratutakoekin eta aste honen hasieran aurkeztutakoekin.
Urtero egin nahi den laguntza deialdi honek Dekretuak zehaztutakoak betetzen joan daitezen aurreikusitako lau urteko epea iraungo du, gutxienez.
Dekretuaren zutabe nagusiak laburbiltzekotan, beraz, honelaxe egingo genuke:
Hiru bidetatik bermatzen dira progresibotasuna eta malgutasuna:
Alde batetik, Eusko Jaurlaritzako bi sailek elkarrekin bultzatu eta lideratu dugu: Merkataritza, Kontsumo eta Industria Segurtasuneko sailburuordetzak (Industria saila) eta Hizkuntza Politikarako sailburuordetzak (Kultura saila).
Bestetik, audientzia epe zabala eduki du: guztira 37 elkartek izan du bere ikuspuntua azaltzeko aukera. Horrez gain, audientzia garaian, sektoreko hainbat elkarte errepresentatiborekin batzarrak ere izan ditugu. Audientzia garaian honako elkarte hauei eman zaie, 37 elkarteren artean, iradokizunak eta alegazioak aurkezteko aukera:
Iradokizun eta alegazio guztiak ez, noski, baina asko eta asko aintzakotzat hartu ditugu. Ez da, beraz, laborategi batean egindako dekretua: asko hausnartu ondoren, iritzi asko entzun ondoren, asko elkarrizketatu ondoren onarturiko dekretua da. Eta hala behar du: hizkuntza politika arrakastatsua egingo bada, oinak lurrean direla, urratsez urrats, gizartearen egoera eta hizkuntza atxikimendua oso aintzakotzat hartuta egingo baita. Gizartearen ahalmen eta borondateen arabera bakarrik asumitu baititzakegu ezinbestez asumitu behar diren deserosotasunak eta ahaleginak.
Kontseiluak EAEko Kontsumitzaileen Eskubideen dekretua aztertu du eta zenbait elementu positibo aurkitu dituen arren, oro har, ez dela eraginkorra izango ondorioztatu du. Hori egiaztatzeko helburuarekin, Kontseilutik aldizkariaren azken azterketa aurkeztu dute, ur-botilen etiketen inguruko analisia hain zuzen ere. Izan ere, aipatutako azterketak argi uzten duen bezala, Euskal Herrian saltzen diren ur botiletan eskasa da oso euskararen presentzia eta onartutako Kontsumitzaileen dekretuak ez du egoera aldatuko, ez baititu, beste alor askoren artean, etiketak arautzen. Kontseiluak burututako bosgarren azterketa da hau eta guztiek egoera kezkagarri bera islatzen dute. Dekretu honekin egoera arautzeko eta hobetzeko aukera berri bat galdu dugu, adierazi du Kontseiluko idazkari nagusi Xabier Mendigurenek.
Elementu positiboak
Dekretuaren alde positiboak nabarmendu dituzte lehendabizi Kontseiluko ordezkariek. Bi dira nagusiki dekretuaren ekarpen esanguratsuak. Alde batetik, Kontseiluak duela zenbait hilabete eskatu zuen bezala, hizkuntza-eskubideak urratzeagatik zigorrak ezarriko dira. Dena dela, ez dituzte zigor hauek zehaztu eta horrela beren aplikazioa oso zalantzazkoa da, beraz, azken finean, zigor teorikoak besterik ez dira izango, azaldu dute.
Bestetik, positibotzat jo dute dekretuak arauak betetzeko epe zehatzak zehaztea. Enpresak egokitzeko epea beharrezkoa da, ez dugu inoiz kritikatuko epe luze bat hautatzea, bai, ordea, eperik gabe aritzea, horrela ez baita ziurtatzen progresibitatea, adierazi dute.
Zuzendu beharrekoak
Kontseiluak egindako lehen zuzenketa eremu administratiboei buruzkoa da. Izan ere, Eusko Jaurlaritzak, Nafarroako Gobernuak Vascuencearen legean bezala, lurraldearen zonifikazioaren alde egin du dekretu honetan, euskaldunon hizkuntza-eskubideak arauz urratzeko bidea ezarriz. Izan ere, dekretua ez da EAE osoan aplikatuko, elebidun tasa % 33tik gorakoa duten udalerrietan eta hiriburuetan soilik aplikatuko da. Non aplikatuko da dekretua beraz?, galdetu dute Kontseiluko ordezkariek. Eusko Jaurlaritzak argitaratu berri duen inkesta soziolinguistikoaren datuen arabera, EAEko elebidun tasa % 31,1ekoa da, dekretua betetzeko ezarritakoa baino txikiagoa. Bizkaikoa % 23koa da eta Arabakoa berriz, % 14koa. Nola da posible EAEko elebidun tasa baino handiagoa izatea gutxienekoa?, galdetu dute.
Arauok hizkuntza komunitateak presentzia duen gune administratibo guztietan aplikatu behar dira. EAEri dagokionez, beraz, udalerri guztietan. Edozein kasutan garbi utzi behar da hizkuntza gutxitu baten kasuan ezagutza-tasak ez duela haren lurraldea definitzen, azaldu dute.
Bigarren zuzenketa dekretuak zehazten duen enpresen tamainaren arabera ezarri den mugari buruzkoa da. Enpresen tamaina-irizpideak ez du eskubidea bermatzeko unean muga izan behar, dekretuak enpresa guztiei, merkataritzakoei barne, eragin beharko lieke. Egokitzeko zailtasun handiagoak dituztenek laguntza gehiago jaso behar dute eta epe handiagoa eskaini behar zaie dagozkien helburuetara iristeko, adierazi dute.
Hirugarrenez, kontsumitzaile euskaldunon hizkuntza-eskubideak jardun ekonomiko guztietan bermatu behar dira. Dekretu hau nagusiki garraioaz, telefonia enpresez, energia hornitzaileez eta gainazal handiez ari da, gainerakoak kanpoan utziz. Kontseiluko ordezkariek gai arriskutsuei arreta berezia eskaini behar zaiela nabarmendu dute. Lehentasun berezia eskaini behar zaie gai arriskutsuei eta botikei herritarrengan izan dezaketen eraginarengatik, azpimarratu du ildo politikoko arduradunak.
Ezta bosgarrenean ere
Bestetik, etiketen gaia guztiz kanpo uztea salatu dute Kontseiluko ordezkariek. Euskal Herrian salerosten diren produktu eta zerbitzu guztiei aplikatu behar zaie euskaraz etiketatzeko araua. Horixe da hain zuzen ere Bartzelonako deklarazioaren 50.2. artikuluak adierazten duena: hizkuntz komunitate propioaren lurraldeen gizaki orok eskubidea dauka bere hizkuntzan informazio osoa izateko idatzia zein ahozkoa, lurraldean finkatutako merkataritza-establezimenduek eskaintzen dituzten produktu eta zerbitzuez, hala nola erabiltze-jarraibideak, etiketak, osagai-zerrendak, publizitatea, bermeak eta gainerakoak.
Kontseiluak burututako bost azterketek, museoen nahiz zinemen analisiak, ardo botilen eta jogurt etiketen azterketak eta gaur aurkeztutako ur-botilen etiketenak, Bartzelonako deklarazioa ez dela betetzen argi utzi dute. Bost azterketa egin ditugu jada eta guztiek berdina erakusten digute: enpresa gehienak gutxieneko zerbitzuak direnak ere ez dituzte euskaraz eskaintzen, bereziki etiketen alorrean, adierazi du Iñaki Lasak.
Kontsumitzaileen eskubideen inguruko txostenak
Gaurkoa ez da Kontseiluak erabiltzaileen eskubideen garrantzia azpimarratzen duen lehen aldia. Batetik, iaz Kontseiluak Euskaldunon hizkuntza-eskubideak kontsumo harremanetan txostenaren bidez egoeraren azterketa egiteaz gain, babeserako beharrezkoak diren puntuan aipatu zituen. Gaur dekretuari egindako zuzenketak aurretik jakinarazi zituen: gune administratibo guztietan agertu beharra, gai arriskutsuek eta botikek lehentasun berezia behar dutela
Behatokiak ere, iaz gaiari buruzko txosten berezitua argitaratu zuen. Kontsumitzaileen eta erabiltzaileen hizkuntza-eskubideak Euskal Herrian izenburupean, Europar Batasuneko, Frantziako estatuko, Espainiako estatuko, Nafarroako eta EAEko araudia aztertu zuen. Horren bidez, euskaldunon hizkuntza-eskubideak ez direla bermatzen ondorioztatu zuten. Azterketa kontsumitzaile euskaldunek gero eta kexa gehiago egiten dituztelako burutu zen. Behatokiak kexak euskararen telefonoaren bidez jasotzen ditu (www.euskararentelefonoa.com). Kontsumitzaileen eta erabiltzaileen hizkuntza-eskubideak Euskal Herrian txostena eskuratzeko: http://www.behatokia.org/dokumentuak/TB09E.pdf
> Betebehar hauek ez betetzeak kontsumo arloko arau haustea suposatzen du, eta
> 2003ko Kontsumitzaileen eta Erabiltzaileen Legeko 50. artikuluan
> aurreikusitako zehapenak ezartzea lekarke berarekin. Nolanahi ere, helburua ez
> da zehapenetara jotzea, Dekretua inor behartzen ibili beharrik gabe betetzen
> saiatzea baizik.
Lege horren testua hemen dago. 50.artikuluan ez dago zehapenik, egia esan, 53.etik aurrera zehazten dira batzuk, urratzearen larritasunaren arabera.