Kepa Junkera errudun
Software librearen guru den Richard Stallmanek ez du Kepa Junkeraren diska entzungo, bere GNU/Linux sisteman ezin bait da erabili.
Medio askotan azaldu da Richard Stallmani gertatutakoa (Barrapunto Cybereuskadi eta abar). Software librearen gurua Bilbora etorri zen Eusko Jaurlaritzak gonbidatuta Enpresa Digitala sari ematean hitzaldia emateko. Emandako oparien artean Kepa Junkeraren CD bat. Baina CDak kopiaren aurkako babesen bat zuela eta, ezin Stallmanen ordenagailuan entzun!
Richard Stallman ez da isilik gelditzen den horietakoa eta CDa itzultzeaz gain, bere Plone/Zope sisteman komentatu du gertatutakoa
Errua Jaurlaritzarena?
Noski, hankasartzea izan da. Nola oparitu horrelako babesdun CDa, nori eta teknologia eta kultur askatasunaren alde hainbeste lan egiten duen ideologoari? Hortan tematu dira Cybereuskadi eta Barrapuntoko lagunak.
Baina bestalde, txikikeria ere bada. Idazkari bat imajinatu dezaket Corteinglesera joan eta gure opariz betetako poltsa bat prestatzen: txakolina, gazta pixka bat, nekazalturismoen gida... eta Junkeraren azken diska. Gai hauekin sentsibilizatuta gaudenok ez genuke horrelakorik egingo, baina herritarron %80ak jakin ere ez daki horrelako tranpak dituzten CDrik dagoenik.
Junkera da erantzule
Nik uste dut Junkera eta bereziki bere disketxe den EMI direla kontu honen erantzule. Zergatik erabaki behar dute beraiek non eta nola entzun nahi dudan nik CDa? Zergatik jartzen dituzte tranpak ondo ordaindutako musika horren aukerak murrizteko? Non dago nire kopia pribatuaren eskubidea, ederki ordaintzen dudana CD hutsak erosten ditudan bakoitzean?
Zuei zer iruditzen zaizue?
Erantzunak
Uste dut, oparitarako diskoa Athletic fundazioaren lana dela. Beraz, Kepa Junkerak besteko ardura dauka Athletic fundazioa ere.
Kontua, balio duena anekdota da.
Norekin ari garen ez dugula pentsatzen. Ondo geratzea dela kontua. Marketing politikoa.
Eta gezurrak, bide laburra.
Eta gure politikariak beti "jokoz kanpo" harrapatzen ditugu.
Niri ere berdina gertatu zitzaidan, Stallman jaunaren aurreko bisitaldian. Jon Sanchez kultura zinegotziak (PNVkoa hau ere) aurkeztu zuen orduan Stallman. Eta jo ta fuego aritu zen, Bilbo eta kultura binomioari buruz. Jo ta fuego, erdara hutsean.
Hitzaldia amaitu, eta Stallmanena entzun barik joan zen bera, politikariek ohi duten moduan.
-Aizu Jon! deitu nion.
Eta han etorri zitzaidan gogotsu, berba jarioaren jabe den moduan...
-Kulturaren hiria diozu, eta euskaldunok, euskaraz dakigunok?
Eta jakin gura duzue zer erantzun zidan?
-Antolatzaileek ez dute itzultzaile (interprete) zerbitzurik kontratatu.
(Toma ya!) pentsatu nuen neurekiko, (izorrai!) esan izan balit, nahiago. Baina, berak erdaraz egin, eta errua beste bati bota.
Politikariak eta marketing politikoa. Besterik ez.
Garaiotan eta mp3, internet, divx eta abarren garai honetan, zenbait artez bizi eta diru mordoa hurrupatzen dabiltzan horiek "kaltetutzat" hartzen dute euren burua, euren negozioa kolokan gera daitekeelakoan. Multinazionalak, Sony kasu, izan ziren lehenengo malkoak isuri zutenak, aldi berean MP3 erreproduktoreak eta DVD grabagailuak kaleratzen zituztenean. Egunotan SGAE ere negarretan ari da. Eta orain da "kontsumitzaileon" edo "arte kontsumitzaileon" garaia behingoz egoera hankaz gora jarri dezagun edo, egoera arteztu dezagun. Ekonomiaren aldetik, eta musikaz ari naizela, "kaltetuenak" diskoetxe txikiak izan daitezke, baina autoekoizpenaren bidea jorratzen dutenek ez dute inoiz bere burua kaltetutzat ikusiko, euren lanak gustu onez eta begirunez egiten dituztelako, eta arte kontsumitzaileok onuradunak gara, autoekoizpenaren bidea aukeratzen den unetik bertatik helburuak ez direlako ez ospea ezta dirua ere, adierazpena baizik. Kepa Junkera bezalakoen lanek niretzat ez daukate baliorik bere helburuak dirua eta ospea (horra Grammy latinoa) direlako. Multinazionalek diskoak saldu ahal dituzte baina MUSIKA ez. Luxuzko kutxak, argazkiak, promoak, bideoklipak eta abar, baita abestiak ere baina plastikozkoak. Gure ordua da, kendu diezaiegun benetako piratei urteetan lapurtutakoa eta zabaldu eta gozatu ditzagun musika eta zinema gehien, dauzkagun bide zilegiak erabilita, kulturak libre eta doanekoa behar duelako. Ez dezala inork artearen jabe dela esan.
Niri iruditzen zait Junkeraren diskoarena anekdota bat dela, eta larriena Stallman lorontzi gisa propaganda egiteko ekartzea dela: gezurrezko propaganda gainera, software librearen alde egiten barik, kontra egiten diharduelako Eusko Jaurlaritzak. Ana Agirrek esan omen zuena Stallmanen ekitaldian ez da egia, eta salatu beharra dago.