Gaur jubilatzen da Mariano Ferrer

Sareko Argian dago jada Argia-ko elkarrizketa eta Herri Irratiko kazetariaren gainean idatzitako beste zenbait artikulu ere bai, tartean:

• Beste kazetari batzuen komentarioak (Laxaro Azkune, Txema Auzmendi...)


• Kazetari gazteei Marianok emandako aholkuak.


• Euskararen arantza Marianorengan...


• ...

Profesional handi bat jubilatzen da. Zorionak urtetan egin duzun lanagatik. Gozatu jubilazioa.



Entzule bat.

Adibide ona era jarraitzeko eredu bat erantsi nahi nuke nik!

Elkarrizketa alferrekoa ez dela erakutsi digu, bai eguneroko jardunean, bai profesional edo politika mailan. Marianoren moduko dozena bat egongo balira komunikabideetan ....

Esker onak eta zorionak nire aldetik, Mariano!



> Gaur jubilatzen da Mariano Ferrer. Gipuzkoaren kontzientzia mediatikoa. ....Leienda bat, euskal hedabideetan, irratigintzan, eta seguru aski politikan ere bai.

>

> Askok botako dute faltan.

> Adibide ona era jarraitzeko eredu bat erantsi nahi nuke nik!



bai, bai... sustatuk badu norekin alderatua! Oraindik ez aipatu izana Oihane Errazkin akabatu dutela frantziako ziega ustel horietan!

Arrazoi, Mariano, bai jauna! (argia.com-etik hartua)



"Kazetariaren etsaia errutina da, ohikeria.



(...)



Kazetari hasi berriei bere bidea bilatzea aholkatuko nieke. Zerbait alternatiboa eskaini dezatela, ez daitezela kazetaritza konbentzionalaren menpe geratu. Konbentzionalak baliabide asko ematen dizu, berme handia, seguritatea, baina azken buruan ez zara inora iristen".



Efektibamente.



Bizio handia dago: Gabineteek eta agentziek emandako papilla gozo-gozo jaten da, baina inork ez dio etiketari begiratu ere egiten... osagaiak ikertzen.



Askotan berria aldez aurretik idatzi nahi da, eta horrela galtzen da sinesgarritasuna. Eta Marianok ezer irudikatzen badu, hori profesional ondratua da.



Eta noski, prekarietatean... morrontzan... kazetaritzaren proletarizazioan... nor ausartzen da zeozer alternatiboa eskeintzen?



Mariano guretzako maisua baino askoz gehiago da... gure txikitako gosariek Kiosko-aren sintonia maitagarria zuten ongietorri sukaldeko irratian.



Mariano ez da Arzalluz.. baina bion ordezkoak nolakoak izango diren geure buruari galdetzean... asko ari gara esaten. Fundamentuzko jendea etorriko den esperoan... AGUR.

Zeuk idatzi

>

Gotzon Garatek dio

Lapikuk topiñai ipurbeltz!

Begiratu hari, edo honi, edo nahi duzunari Zakarias. Sor ezazu blog bat, badaude tresnak doan hori egiteko, egizu bertan zure albiste hautaketa, anonimoki edo publikoki, utzi jendeari erantzuten (edo ez, zuk erabaki).



Izan zaitez Sustatu baino hobea, zorrotzagoa, konprometituagoa: zure esku dago. Ez nabil txantxetan, egiazki lor dezakezu, zure parametroen arabera zuzenagoa izango den albistegi bat egotea zure esku dago, beste batzuen esku baino gehiago. Marianoren estandarrak aplikatzen saiatzeko zer behar den baldin badakizu, saiatu bertan. Sustatuk oso zaila du Marianoren ildoa jarraitzerik.



Indymediaren lema: don't hate the media, be the media.

we need a miracle: honest media

Zaindu zazu... zaindu zazu... zaindu zure burua.

Ingelesez ari zaretenez...

Ba al dakizue dubya Bush presidente yankiak errepublikar superfatxen antikristoari, Michael Moore.ri zer ohiukatu zion (kamerarik eta mikrorik grabatzen etzeukanean... prefosta!):

"Behave yourself - go find real work!!"

Osea, "konporta hadi... bila zak ganorazko lana!".
Ganberroaren gisara tratatu zuen.

Ene irudikotz, Moore.ren dokumentalak, M-11aren ostean Espainian gertatuak eta gisako salbuespenak salbuespen, 4. botereak lehen lerroan egoteko bataila irabazi du, botere ekonomikoaeekin buruz buru egon nahi du orain, beraz egiaren gerra galdu da, ergo etorkizunari begira, sinesgarritasun porrota maiuskuloa da.

Informaturik (ez ohi bezala desinformaturik) egon nahi duena interneteko tera-artxipielago kontrastatu gabean naufrago da segurki.

a

Ostiralean amaitu zuen Mariano Ferrer kazetariak bere azken programa
Herri Irratian, 34 urte inguru mikrofono aurrean egin ondoren. Hamaika kontu gertatu da euskal gizarte, kultura eta politikagintzan 1970etik hona eta, egunak joan eta egunak etorri, gertakaririk gehienen aztertzaile zorrotza
izan dugu beti Mariano.

Mariano Ferrer-ek hiru hamarkada luzeotan indarrean jarritako kazetaritza ez da batere ortodoxoa izan. Gertakariak kontatzearekin
konformatu ezezik, bertatik bertara bizi eta ezagutu nahi izan ditu. Ezer ez
zaio arrotz izan Marianori, ezertatik ez du ihes egin nahi izan, behatzaile
soil baino eskuartzaile arduratsu eta kezkatia izan da.

Konpromiso pertsonal horren eraginez, Marianok postura hartzen jakin
izan du. Bere irizpide eta jarrerekin bat etorri daiteke edo ez, baina nekez
leporatuko dio inork bere burua erdipurdika eta esneberbetan ezkutu nahi
izana. Are gehiago, beti ahalegindu izan da bere adierazpen eta argudioak
arrazoitzen eta, aldi berean, beti saiatu izan da inorenak ulertzen.

Hirurogeita bost urte betetzear dagoen honetan, Marianok etxean
gelditzea erabaki du. Ez dago Euskal Herrian inor Mariano zaharkitutzat jo
eta jubilatzeko ordua heldu zaiona uste duenik baina Mariano berak, ostera,
marianorenak egiten amaitu du azkenerarte eta argi asko utzi nahi izan digu:
bat, bera ez dela ezinbestekoa; bi, ez duela errentaz jarraitzerik nahi;
eta, hiru, gaurko gazteei orain 34 urte berari eskaini zitzaion aukera
berbera zor zaiela.

Azken irratsaioan Ibarretxe lehendakaria elkarrizketatu zuen
Marianok. Baina, ez berak haundi-maundikerietan amaitu nahi izan zuelako,
Marianok irrati-lana uzten zuela jakin zuenean Lehendakariak berak deituko
ziolako baizik.

Mariano Ferrer isilik misilik joan zaigu ia atzeko atetik, ia ezer
esan gabe, ia agurrik ere egin gabe. Maisu apala izan dugu hiru hamarkadatan
eta joan ere maisu apal gisa joan zaigu. Joño, Mariano, eta orain nork esan
behar digu zer dagoen zuzen eta zer oker?

Pasa dan domekan "Gara"n argitaratu eben Marianori egindako alkarrizketa (osorik ikusi). Berton, pasarte hau deigarria iruditu jatan.

Gara: *Se ha definido ideológicamente como no abertzale, pero ha mantenido la fidelidad de una audiencia mayoritariamente abertzale. ¿Cómo se logra eso?*

Mariano Ferrer: Yo tengo muy claro de dónde soy y que voy a donde este pueblo quiera. Y lo mismo puedo ir a estar en España como a la independencia. A mí me resulta bastante indiferente eso porque creo que, salvo en una dictadura, se puede vivir bien o mal aunque manden unos o manden otros, tengamos unos límites u otros. Pero a mí, que no me afecta especialmente que este país tire para un lado o para otro, lo que sí me afecta es que este país no tenga derecho a decidir lo que quiera. Eso me ha hecho defender con una intensidad que no he hecho en el otro caso las propuestas políticas que se han hecho desde el nacionalismo. La clave para que no siendo abertzale la gente me haya podido tomar por tal está en algo que he ido desarrollando con el tiempo, que ha sido el respeto hacia todos y desde luego hacia toda la izquierda abertzale en concreto. Cuando he tenido que decir lo que no me gustaba, aquello con lo que no estaba de acuerdo, he procurado hacerlo con un profundo respeto. Eso la gente lo agradece.