Zutabe sarean
Euskal Herria eraikitzen ez ETA, baizik euskal idazleak ari dira batez ere, oso egoera eta bizimodu gogorretan sarritan
Historian zehar beti eta nonahi polimiliek agindu izan dute, edo agindu nahi izan dute, eta idazleak ezin izan dituztenean beren helburuetarako erabili, orduan erosi, isilarazi edo zuzenean garbitu badituzte ere, historiak garbi erakusten du edozein joera politiko sendotu baizik ez duela egiten bestelako iritziak aintzat hartzeak; edozein mugimendu politikori askoz ere osasungarriagoa zaio ikuspuntu kritikoenganako begirunea, grinarik infantilenak ezarri nahi izaten duen uniformekeria ideologikoa baino.
Edorta Jimenezek, "Kilkerren hotsak"-en, Kim Philby-ren kasuaz ari zaigula, infiltratuen ezaugarriak, idatziz zein mintzoz, pintatzen dizkigu: ahoberoenak, muturrekoenak, matxoenak, zaratatsuenak izaten dira polizia infiltratuak; beren zereginetako bat militante izateko izaera ez izanagatik ere bidelagun zintzo izateko gertu leudekeenak uxatzea izaten baita.
Zutabeetan ez ezik, Interneteko euskal foroetan ere badabiltza halako Terminatorrak, eta batzuk detektatuak izan dira.
Komenigarria litzateke Zutabe horiek sarean jartzea, zertaz ari garen zehazki jakin ahal izan dezagun, baina geuregana heldu dena aski da ziurtzat jotzeko Etxeberriaren aurkakoa serio hartzeko modukoa dela.
Ordea, Euskal Herria eraikitzen ez ETA, baizik euskal idazleak ari dira batez ere, oso egoera eta bizimodu gogorretan sarritan.
Zer litzateke gaur egun Euskal Herria euskal idazlerik gabe?
Eremu ospela, goibela, agintze eta obeditze ariketa ziztrinek, lehiaketek, grina ustiatzaileek, hizkera doilorrek itoa.
Euskal idazleek elikatzen dute Euskal Herria, haiek ohartu edo nahi gabe ere.
Inguruak mehatxatzen dituen landare bitxi mirarizkoak dira gaur egun euskal idazleak, eta euren aniztasunaren eta askatasunaren kontra egiten duenak ni behintzat aurrez aurre izango nau; etsai barregarria, egia da, eta zer.
Euskal liburua da euskaldunaren poza
Nik ezin dut honezkero nire bizitza Harkaitz Canoren libururik gabe imajinatu.
Oroitzen zarete zer izan zen Harkaitz Canoren agerpena?
Ezustean harrapatu gintuen eta harriturik gauzka oraindik, urteak badaramatza ere gure etxeko gela zilar batean bizitzen.
Erantzunak
hala ere, hain bitxia da esaldi bat behar bezala ulertzeko bi bider irakurri behar izatea?
nik ia beti irakurri behar izaten ditut bi bider baino gehiagotan esaldi guzti-guztiak, zerbait ulertuko badut
orobat erderaz
edonola ere, hizkuntza bakoitzak badu bere arnasa
oroitzen naiz espainola izan nintzenean espainolengana hurbiltzeko joera nuela eta espainolak berez hurbiltzen zitzaizkidala
orain berriz euskalduna naiz eta euskaldunengana jotzen dut are euskaldunak direla jakin baino lehen ere; eta alderantziz
zoritxarrez, espainol batzuk ere hurbiltzen zaizkit: bada eta espainol mota bat, plazerik handiena euskalduna erderaz ahal bezain luzaro mintzarazten baitu erdiesten
edonola ere, baztertu beharrekoak dira, apika, gizabanakoon garunak kutxa itxitzat jotzen dituzten aurreiritzi ilustratuak
isilik gaudelarik ere, zein hizkuntzak bizi gaituen nabarmen sumatzen zaigu, senak aldamenekoaren beroaldi sexualari antzematen dion bezalaxe
> Euskal Herria eraikitzen ez ETA, baizik euskal idazleak ari dira batez ere.
; edozein mugimendu politikori askoz ere osasungarriagoa zaio ikuspuntu kritikoenganako begirunea, grinarik infantilenak ezarri nahi izaten duen uniformekeria ideologikoa baino.
Goian dioenari nire kommentarioa:
Zerbaiten gainean zerbait erraiten denean egin liteke kommentarioa buruz erraiten den guzia eta ideia printzipala, eta hori litzateke logikoena baldin erantzuleak nahi balu kommentatu globalki eta aiphua egin osotasunari. Baina egin liteke ere kommentarioa tangentzialki edo albotik zerbaiti zeinari ez bait da ideia printzipala, eta hori da ni orian egin nahi nukeena kommentatuz zerbait' buruz euskal idaleeek egiten dutena euskararen gainean eta egin lezaketena.
Guzia da zeren irakurri bait dut ondoko phrasea ezen euskal idazleak direla eraikitzen ari Euskal Herria. Eta karia hortara ikhusi dut redaktaturik phrase komparativo bat zein niri enthelegatzen gaitz egin bait zait zeren komparatzen ziren parteak bait ziren handiak eta gabe irakurri bigarrenez nekez zikekeen konprenitu, bederen nik. Textuak redaktatzean behar genduke euskaldunok (izanik edo ez, idazle edo euskaldun redaktante soil) kontu gehiago hartu izan dadin textu produzitua ulergarri lehendabizikoan aldetik diskursivitatea, zeren hori ere (batez ere artean euskal idazleak) da eraikitzea Euskal Herria tik bere base solidoa den mintzaira.
Ezen irakurri bait dut:"edozein mugimendu politikori askoz ere osasungarriagoa zaio ikuspuntu kritikoenganako begirunea, grinarik infantilenak ezarri nahi izaten duen uniformekeria ideologikoa baino", eta nik phrase komparativo hori noiz irakurri bait dut lehendabizikoan ez zait aski izan eta behar ukhan dut bigarrenez irakurri ulertzeko. Ostera errazago da redaktatu izan balitz hontara:"edozein mugimendu politikori askoz ere osasungarriagoa zaio ikuspuntu kritikoenganako begirunea ezi grinarik infantilenak ezarri nahi izaten duen uniformekeria ideologikoa". Komparatzen diren terminoak luzexkak direnean rekurso hau erabiltea beharrezko, derrigorrezko eta ia obligatorio behar duke izan, baldin nahi bada ulert dadin lehenengo irakurraldian. Prefosta bakhotzak eginen du plazer dukeena baina kommentario razonatua hortxe dago. Kommentarioa albotik eta nahi bada tangentzialki baina duena bere munta gradua, niretzat behintzat.
Buruz redaktatu eta euskaraz xaloki redaktatzeaz ba da zerbait reflexione interesante an "Euskararen garabideak" liburua, non zerbaixka ikhas dezakegun baldin gogorik balitz ikhasteko.
>