Europako eta Amerikako intelektual-talde batek, Günter Grass, Nadine Gordimer, Carlos Fuentes tartean daudela, agiri bat kaleratu du maiatz honetan Hego Euskal Herrian diren hauteskundeei begira. Horri erantzunez, beste agiri bat zirkulatzen jarri dute euskal intelektual batzuek zenbait hizkuntzatan. Atxikimendu bila ari dira. Hor dituzue testuak.
Beherago, itsatsitako dokumentuan, Grass eta gainerakoen agiriaren testua, gaztelaniaz. Jarraian, Euskal Herritik bideratutako erantzuna. Testu honi atxikimendua adierazi nahi izan ezkero, idatzi angel.rek@euskalnet.net helbidera. Agiriaren azpian, sinatzaile zerrendako izen batzuk besterik ez ditugu itsatsi.
Literaturak erakutsi digunez, arrotzaren irudiak gizataldeen mamu itsusienak astintzen ditu, zoritxarrez: mehatxua, desberdina denaren beldurra, hizkuntza bitxi ulertezina, kanpotarraganako gorrotoa, beste mundu ezezagunetatik datozkigun arriskuak...
Oraingoan intelektual-talde batek, Günter Grass, Nadine Gordimer, Carlos Fuentes tartean daudela, irudi hori bereganatu dute gure erretratua egiteko, eta ezjakintasunetik, behatza altxa dute euskal gizarte osoa arriskutsutzat seinalatzeko. Europako txoko batean, diote, beldurra eta lotsa, Holokaustoa berpizteko arriskua, demokraten heriotza-zigorra nagusitu dira, bertako agintariek eta Elizak bultzatutako zigorgabetasun moralaz gainera. Herritarrek ezkutatu egin behar dute, beren ohiturak isilpean gorde, helbide sekretua izan, bizkartzainen babesa bilatu...
Beldurgarria da bidaiari horien begiradapean arrotzaren lekua izatea, aurreiritziz beteta eta konbentzitzeko askoz ere baliabide gehiago dituen propaganda espainiarraren ikuspegitik begiratzen baikaituzte. Gure herriaren errealitatearen koadroa, ordea, interesatuki sinplifikatutako idatzi horrek erakusten duena baino askoz ere konplexuagoa da.
Intelektualen oharrak ez du euskal erakunde eta indar politiko bakar bat ere tente uzten; erakunde eta indar horiek, ordea, herriaren sostengu handia dute eta, ondorioz, legitimotasun demokratikoa. Hauteskunde-kanpainan sartuta gaudela, ohar horrek bat egiten du nazionalismo espainiar atzerakoienarekin. Tristea benetan.
Giovanni Giacopuzzi
Joseba Tobar Arbulu
Angel Rekalde
Rui Pereira
Iñaki Egaña
Nicolás Xamardo
Isabel Alba
Santiago Alba
Víctor Alexandre
Joseba Goñi Azueta
Diego Bande Cordero (Kanpezuko Apaiza)
Jose Manuel Sain Ruiz de Azua
Mikel Ugarte
Rafa Saiz Elizondo
Francisco Letamendia
Markos Zapiain
Eneko Landaburu Pitarque
Juan Manuel Aramburu Ibazeta
Vítor Meirinho
Iñaki Barcena Hinojal
Uxoa Larramendi
Lolo Rico (Foro de Madrid)
Hasier Etxeberria, idazlea, kazetaria
Luis Fernandez
Peio Egaña
...
Euskal Herria, Basque Country, País Vasco, Pays Basque, Euskadi, 2003/05/17
Hunkigarria benetan askatzaile indignatu hauen ipuina. Ziur aski hamen inguruko beste pentsalari txit agurgarri batek aholkatuta egingo eben, "bakea eta askatasuna"ren aldeko kongresuren bat ostean. Eta itxaropentsua da ikustea nazinoarteko "ezkerra" bizi-bizirik dagoela, (euskal) Eliza behar legez oldartzen. Gora Errepublika! "Si los curas y monjas supieran...".
Argi geratu ez jatana da "nazionalistei" buruz berba egiten dabenean ia nongo nazionalistak ari diren. Oker ez banago, garai hartako bibotedunaren mamuak "gorriak, separatistak eta masoiak" ziran. Gaurko erregimenarenak, antza danez, apaizak (!), separatistak (lehen legez), euskaltzaleak, kazetari euskaldunak, musikari euskaldun maltzurrak, marinel galiziarrak, marinel galiziarrak sostengatzen dituztenak, irakiar gaiztoak, irakiar gaiztoak sostengatzen dituztenak,... Gero eta gehiago gagoz, jode!
Alfonso Sastrek, pasa dan astean, "Gara"n argitaratu eban berak Juan Goitisolori bidalitako gutuna, hauteskundeko panfleto hori dala eta. Oso ona!
Neuk inoiz Jose Saramago holako "kulebroia" sinatzen ikusten badot Martitzera exiliatuta joango nazela zina egin dot. Fedea galduko baineban gizakiarengan. Not in my name!