Pello Zubiria ospitalera, deklaratu baino lehen

Euskadi Irratian esan dutenez, Pello bere buruaz beste egiten saiatu omen da. Noraino heldu behar ote dute?

Gregorio Marañon ospitalera eraman behar izan dute Peio Zubiria bere gaitz larriak eraginda. Goizean, bere buruaz bertze egiten saiatu omen da.



Osasun egoera egonkorrean omen dago Zubiria. Atzo, ordea, erietxera eraman behar izan zuten, inkomunikaturik zela, Euskadi Irratian jakinarazi dutenez.



Gainerako 9ak gaur hasi dira deklaratzen, konfiantzako abokaturik gabe, eta inkomunikaturik. Senitarteko eta Egunkariako lankideak Castellana pasealekura urrundu dituzte, lehenik identifikatu ostean (Entzutegitik 500 metrora).

Laster aterako dute Argiako langileek komunikatu bat Pelloren egoera dela-eta. Jakin dugunez, familiakoak eta lankideak ere joan dira ospitalera, baina ez diote ikusten ere utzi. Ospitaleko zuzendariak esan dion bakarra bizirik dagoela. Ez gehiago.



Imaginatzen nago izango duten inpotentzia eta horregatik, gero eta gehiagok batu beharra daukagu salaketa egiteko. Animo Pello, eutsi!!!!

Guk egiten duguna garbiketa "etnikoa" omen da, intentsitate baxukoa bada ere. Eurena ere garbiketa da, bistan da, baina ez dakit nolako adjektiboa ipini behar litzaiokeen: soziala, ekonomikoa, apatxetarra, balkanikoa... lagunduko didazue, faborez? Euren garbiketa zein intentsitatekoa den, ideiarik ere ez.

El Mundon irakurria sarean:



Pedro Zubiría, primer director de'Egunkaria', intenta ahorcarse con una sábana en el hospital



El primer director de 'Egunkaria', Pedro Zubiría

Camino, detenido la semana pasada durante la

clausura del periódico, ha ingresado en el

hospital 'Gregorio Marañón', de Madrid, al

sentirse indispuesto por problemas

gástricos. Tras su internamiento, Zubiría ha

intentado suicidarse, según han confirmado

fuentes jurídicas.



Iturri juridikoek konfirmatu diote El Mundori. Ospitalekoek ez diote ezer informatzen edo ukatzen Pelloren emazte Maloresi.

Euskal Herrian ezezik, nazioartean ere banaka batzuek badute Pello Zubiriaren berri. Esate baterako, KickAS.org elkarteko kideek, Pellok bezala espondilitis ankilopoietikoa izeneko gaixotasuna dutenak.

Hauetako batzuek harridura erakutsi dute jakin izan dutenean, Luistxo Fernandezi esker zer gertatu zaion Pellori Egunkaria itxi eta gero. Hona hemen idatzi dituzten erantzun zenbait:

“Hau ikaragarria da”, dio George Breb Assyl-ek. “Guk ezagutzen dugun Pello gogor ari da lanean informazio medikoa zabaltzen nozitzen dugun gaixotasunaren gainean (espondilitis ankilopoietikoa) zure herriko mundu guztiaren artean, bereiztu gabe hizkuntzak edo ideia politikoak. Honek nekez betetzen du terroristaren definizioa, nik ezagutzen dudan legez behintzat”.

“Gogoan dut zein ondo portatu zen Pello senarra hil zitzaidanean”, dio Cheryl-ek. “Bidali zidan euskal poema zoragarri bat (itzulita, noski), on handia egin zidana. Nik Pello gisa ezagutzen dudan gizon on eta gozoa ez da terrorista!”.

“Guretzat Pello da gizon onbera eta gozo bat”, dio Gerard-ek Holandatik, “egiten ari dena ahal duen guztia geure gaixotasuna dutenen alde, bai Euskal Herrian eta baita Espainian eta espainieraz mintzatzen diren beste herrietan ere. Bihotza urratu egiten zait pentsatzen dudanean haren gaixotasunean, orain bizi izango duen estresean eta dieta jarraitzeko izango dituen eragozpenetan”.

Pello, jende askok maite zaitu, hemen eta munduan. Eutsi eta segi gurekin!

Barkatuko didazue, ene zalantza "epiteto"tarren gizarteratzea. Aurkitu dut azkenean adjektiboa, hauxe da: "ankilopoietikoa". Garbiketa ankilopoietikoa egiten ari digute. Mila esker, Joxe, benetan. Nahi barik bada ere.

> Pello Zubiria, Argia aldizkariko langilea, Argia-ko zuzendari izandakoa eta Euskaldunon Egunkaria-ren lehen zuzendaria izana, Madrilgo Gregorio Marañon ospitalera eraman zuten atzo, gaur jakin denez.

>

> Gaur, bere buruaz beste egiten saiatu da ospitalean, baina hala ere, egonkor dago osasunean. Baina inkomunikatuta segitzen du.

> Pello Zubiria da joan den asteko Egunkariaren itxiera operazioko hamar atxilotuetako bat. Zubiriak gaixotasun larria du, espondilitis ankilopoietikoa, eta kezka zegoen lagun eta senideen artean inkomunikazioak nola eragingo zuen.

>

> Argiak "ohar bat":http://www.argia.com/komunikatua3.htm ere kaleratu zuen Zubiriaren osasunaz kezkatuta. Bere gaixotasunaren detaile gehiago Pelloren beraren "Izorrategi.org":http://www.izorrategi.org gunean.

>

> Bestalde, atxilotuen artean batek, Inma Gomilak, deklaratu du jada Juan Del Olmo epaile espainolaren aurrean, Gara-k bere webgunean argitaratu duenez.



Hasteko, ANIMO handia Pello ta bere familiari, baita atxilotutako guztiei. Baina gogorra egiten zait oraingo honetan hainbeste salaketa eta samin adierazpen entzutea. Hauek al dira atxilotu, inkomunikatu, eta tortura arriskupean izan diren, dauden eta egongo diren bakarrak??? Nik pertsona asko ezagutu ditut ospitaletik pasatu direnak, bortizki torturatuak izan direnak, eta ez dut komunikabideen aldetik orain bezalako "kezka" eta oihartzunik nabaritu. Oso mingarria da, benetan. Nere ustez, ez dago kategoriarik tratu txarretaz edo atxiloketa baldintza gogorretaz, inkomunikazioaz aritzen garenean. Edo bai?