Jon Abrilen epaiketa: akordioa eta zigor murriztua

Madriletik bueltan, telefonoz, elkarrizketa egin diogu Joni.

Lehenengo gauza, zorionak Jon!

Eskerrik asko.

Zelan joan da epaiketa? Zelan bizi izan duzu?

Epaiketa oso motza izan da. Dena hasteko prest zegoenean, fiskalak nire abokatuari eskaintza bat egin dio. Talde armatuarekin kolaborazioa eskatu beharrean, falta bihurtu du nire leporatzen didatena. Horren ondorioz, sei hilabeteko inhabilitazioa kazetaritzan ezarri didate.

Goiz-goizean urduri samar nengoen. Geroago, nahiko lasaitu naiz, epaiketan txukun jarduteko asmoz. Fiskala guregana etorri eta proposamena egin digunean, ardura handiko erabakia minutu batean hartu dugu eta lasaitasun handia hartu dut. Fiskalak nik egindakoa falta zela erabaki du, eta erabaki horrek zelanbait orain arteko guztia paripe bat izan dela erakusten du.

Euskal Herrian zure alde altxatu diren bozak eta egin den kanpainak fiskalaren erabakian eragina izan duela uste duzu?

Ez dut uste. Euskal Herrian egin den kanpainak niri morala igotzeko balio handia izan du, baina ez dut uste Madrilen jaramonik egin diotenik. Besterik gabe, fiskalak nire kasua juridikoki funtsik gabekoa zela eta hutsune asko zituela ikusi duela uste dut. Horrez gain, Iñigo Iruin oso abokatu ona da eta auzia oso ondo prestatuta eraman du.

Jende asko joan da Madrileraino, zu babestera?

Bai. Lekukoen eta familiakoen artean, hamabost bat etorri dira. Horrez gain, autobus baten beste 35 lagun etorri dira. Oso eskertzekoa da Euskal Herriko jende askoren aldetik izan dudan babesa.

Zelan ikusten duzu adierazpen askatasuna Espainiako Estatuan?

Nik bizi izan dudan bezalako amesgaiztoek erakusten dute guztientzat ez dela berdin aplikatzen.

Espainiako kazetarien aldetik inolako babesik jaso duzu?

Ez.

Hemendik aurrera, zure kasua aurrekari moduan erabiliko dela uste duzu?

Bai, nik uste dut ondorioak ekarriko dituela. Nire ustez, aurrerantzean tentuz ibili beharko garela.

Bukatzeko besterik gaineratu nahiko zenuke?

Bai, azpimarratu nahiko nuke errudun izendatu nautela eta nik nolabait hori onartu dudala, baina ez dut inolako deliturik egin. Garrantzitsua da ideia hori azpimarratzea, ezer egin barik, inhabilitazioa ere jasoko dudalako. Poztekoa da kartzela zigorra ez jaso izana, baina hala ere, ezer egin barik zigor bat jaso dut.

Ez da erraza izan erabakia, edo agian bai. Erraza diot karameloak denori gustatzen zaizkigulako eta benetan karameloa goxoa zela. Jon Abrili azkenengo momentuan, eta epaiketarako 10 minutu falta zirenean egin zioten eskaintza. Bata edo bestea aukeratu behar zuen.

Eta aukera zein zen? Justizia eskatu edo fiskalaren eskaintza onartu. Horrela galdetuta... ba justizia eskatu, ezta? Baina nork sinisten du gaur egun justizian? Eta tipo horretako justizian?

Epaimahaikideen artean tortura kasuak zalantzan jartzen dituztenak zeuden, Raimunda de Peñafort Lorente, esaterako, eta gutxi balitz baita Inestrillas demokrata dela esaten ibili direnak ere, Agustin Pedro Lobejon magistratua kasu. Makaleko aurrekariak jende horrek epaitzeko duen moduez zalantzarik ez egiteko. Oso konplikatua zela defentsa egitea ezin ukatu.

Sei hilabeteko espetxe zigorra onartu du Jon Abrilek dakar gaur Euskaldunon Egunkariak. Eta egiatik ez du falta. Jarriko nioke, hala ere, onartu behar izan duela. Nork ez luke onartuko?

Jon Abrilek denok egingo genukeena egin zuen epaiketan. Akordiora heldu ziren. Derrepentean fiskalak aldatu zuen bere iritzia eta 6 urtetik 6 hilabetera pasatu zen guztia. Eta hori guztia 10 minuturen bueltan! Ba zer esango dugu ba, nahiko lotsagarria fiskalaren partetik., baina horrela omen dira gauzak...

Seguru nago abokatuak, Iruiñek ondo baino hobeto zuela prestatua epaiketa eta irabazteko asko izango zela, baina oraingoan irabazi behar genuena irabazi dugu: Jon etxean da.

Jon Abrilen aitak esana

Jon Abrilen aitak esandako berbekin geratzen naiz,, oso ondo laburtzen dute-eta pasatu zena: nola utziko nuen ba ogi pusketa hau barrura sartzen? Jonek lan nahikoa dauka kanpoan horra barrura joan barik ere. Etxean gura dut nire semea. Ez dauka inori frogatu beharrik errugabea dela, guk badakigu!

Eta halaxe da, Jon Abrilen moduko asko behar ditugu kalean, aktibo, lanean. Horretxegatik aukera hoberena egin du Jonek, errudun izan gabe, ezta iñuxente ere, besteak beste ez daukalako bere errugabetasuna Madrileko audientzian frogatu beharrik. Denok dakigu zeren erruduna den Jon, euskara eta kultura zabaltzearena. Errudun izaten jarrai dezala ba urte askoan!

Garesti dago gaur kazetaritza hizpideak-en agertzen den moduan, baina Iñaki Lasak Egunkarian egindako iritzian, Aupa Jon,, dio, eta baita nik ere. Ez dira denborak ezer egin gabe geratzeko, lanera!

Eskerr onez,

Lerro hauetatik egunotan jasotako eskerrona adierazi nahi diot jende orori. Epaiketaren balorazioa, oro har, ona da, eta pozteko arrazoi gehiago dago, panorama zein zen ikusita.

Bereziki eskertu nahi ditut babesa erakutsi didaten alderdi politiko, sindikatu eta kazetariak, espresuki Debagoienako taldeari (Arrasate Irratia, GoiTB, Goienkaria eta Sustatukoei), bereziki Oxel eta Ibani. Esker anitz.

Jon

> nola utziko nuen ba ogi pusketa hau barrura sartzen? Jonek lan nahikoa dauka kanpoan horra barrura joan barik ere. Etxean gura dut nire semea. Ez dauka inori frogatu beharrik errugabea dela, guk badakigu!

Ez dago gauzak hobeto esaterik, Jon. Zure aitak ederto adierazi du guk nola ikusten dugun azpijoko hau. Opari pozoindua eman nahi izan dizute, askatasuna errua aitortzearen truke.

Baina ez daukazu zertan lotsatu. Guk badakigu ez daukazula ezer frogatu beharrik. Sekulako poza hartu dugu berriro ere etxean zaudelako, aske. Eta horrek inporta du. Gozatu askatasuna!

Informazioa ematea delitu bihurtu daitekeen sasoiotan, Goiena Komunikazio Zerbitzuak -ek bat egiten du Jon Abril kazetari beratarrarekin eta elkartasuna azaldu nahi dio publikoki lerro hauen bidez.

Jon, herri komunikabideen esparruan buru-belarri lanean aritzen den kazetaria, euskararekin eta kulturgintzarekin izan duen konpromisoagatik da ezaguna. Lanean ari zen telebistarako irudi batzuk hartzeagatik epaitu dute oraingo astean Auzitegi Nazionalean eta deliturik egin ez duela jakin arren, erruduna dela onartu behar izan du, zigor handiagoa jasotzeko arriskua zuelako. Bidegabekeria honen aurrean, Goienak ezin du ahaztu Jonen helburuak eta gureak berdintsuak direla, eta ezta ere, epaiketa hori adierazpen askatasunaren aurkako ekintza bat baino ez dela.
Horregatik guztiagatik, Goienako kide guztion elkartasuna Joni. Eutsi goiari!

Goiena Komunikazio Zerbitzuak
Debagoiena