Mundu guztia Estoniara begira! Bai, Rosa of Spain Tallinn-en izango da kantari, yuros libin selebreixon, selebreixon... Aitzakia horrekin, ez da momentu txarra Europako herrialde eta hiri harrigarrienetako bati begiratua emateko. Ahaztu gabe, portzierto, estoniera-euskara hiztegi bat badagoela Interneten, eta Estonian kale bat bere izenean (izen okerrarekin bada ere!) daukan Armada Sobietarreko abiadore eibartarraren kasu bitxia...
Duela bi urte, familiarekin Estonian abuztuko oporrak pasatzeko aukera izan nuen, bertako lagun batek gonbidatuta. Zoragarri pasatu genuen. Ze paraje eder, ze herrialde bizia, ze hiri dotorea Tallinn hiriburua. Estoniara iristeko modu arruntena da Helsinkira joatea, Finlandiako hiriburura, eta handik ontzi bat hartu ordu eta erdian Tallinn-era iristeko, itsasoaren beste aldean. Eta horrek ematen du lehen sorpresa: Finlandia eta Helsinki toki ezaguntzat ematen baditugu ere, Helsinki bera zeharo hiri berria da, ez du 200 edo 300 urte baino gehiago.
Estoniara iritsi, Tallinn ikusi eta konturatzen zara Finlandia milurteetan eremu izoztu bat izan zen bitartean, Estonia bazela zerbait mapan. Erdiaroko eta ernazimenduko harresi, gaztelu, eta kolore guztietako konkistatzaileen jauregiz dago josia Tallinn. Eta hala ere, Estonia, zer izan da garai horietan? Zapaldutako herria.
Tallinn izena Daniarren hiritik dator, etimologiaz. Daniar edo vikingoak, alegia. Suediarrak ere tartean, konkistatzaile. Eta haien ondotik, Erdiaroko Zaldun Teutonikoen garaietatik, alemanak. XIX. mendera arte, herrialdeko nagusi eta jauntxoak alemanak izan ziren. Kultura jasoa alemanez zen. Haien indarra jaitsi zenean, ez zen ordea, estoniarren mesede izan, Errusiaren alde baizik. Eta aurreko mendeetan, Estoniaren nortasuna alemanek suntsitzeko zorian izan zen bezala, XIX. mendetik 1990. urtera ingurura arte, Errusiaren menpe egon zen arrisku bera (1918-1937 tarteko errepublika independentea salbu).
Sobiet Batasunaren presioa, 20. mendean, gogorra izan zen gero. Errusifikazio politika latza egon zen, eta ia erdia izatera iritsi ziren errusiarrak estoniarren artean. Baina... hara, porrot egin zuen inperio gorriak, eta Estonian errejimen nazionalista bat ezarri zen independentziarekin, 1991. urtean.
Geroztik, panorama zeharo desberdina da. Hizkuntza eta nazionalitate politikak, adibidez, zeharo zorrotzak dira errusiarrekin, eta hiritar asko dago Estoniako nazionalitatea lortu barik, ezin botorik emanda. Errusiera entzuten duzu kalean, errusiarrak bizi diren auzoetan-eta, baina kale agerpena minimo-minimora bajatu da. Hemengo euskararen aldeko politika abertzaleen irismenarekin alderatuz gero...
Horrez gain, zer nabarmendu Eesti edo Estoniaz?
Bueno, egia esanda, azkenengo kontu hori beste toki batean kontatu dut. Jarraitu nahi duenak, hementxe du aukera.
Rosa pasó como un ciclón por Europa!, bota zuen Jose Luis Uribarrik erabat aztoraturik, Espainiako ordezkariak amaitu zuenean bere abestia. Ordura arte bost abesti baino ez genituen ikusi. Niri Bretainia Handikoa askoz ere gehiago gustatu zitzaidan. Nire alaba, ostera, celebration gora eta celebration behera zebilen.
Gaueko hamarrak arte, nire alabaren konpainian ikusi nuen Eurovision jaialdia. Hurrengo, gaueko hamabiak laurden gutxitan piztu nuen berriro telebista. Espainia seigarren zihoan botoetan, eta Jose Luis Uribarri haserretu egin zen Errusiak bat ere eman ez zionean Espainiari. Aparailua itzali eta irakurtzen segitu nuen. Ohera joan aurretik, baina, berriro piztu eta irabazleak kantuan ikusi nituen, Letoniako ordezkariak.
Haginak garbitu bitartean, Radio Nacional de Espainia jarri nuen, ea zer gertatzen zen. Zer zen hura! Saio berezia egiten ari ziren, Nieves Herrerok zuzenduta, Tallinetik bertatik. Halako batean Jose Luis Uribarri hurbildu zen eta Nievesek esan zion: estás enfadado, Jose Luis!. Ha sido un mamoneo entre los países bálticos, erantzun zuen besteak, mientras España no ponga solución a esa situación en la que unos países insignificantes se ayuden unos a otros, no hay nada que hacer. Estoy enfadado, porque España está indignada!.
Hortik aurrera, sekulakoak eta bost esan zituzten berriketariek. Nazionalismo espainola bere gordinean agertu zen. Iazko maiatzaren 13an bezala, ez zuten porrota espero, eta haserre bizitan erantzun zuten, direnak eta ez direnak esaten.
Bost alditan parte hartu dute euskaldunek Eurovisionen, eta bostetan, Espainia ordezkatzen guk dakigula, Frantziaren izenean inoiz ez da euskaldunik joan. Horietako batean, Mocedades taldearekin, irabazteko zorian izan ziren. Izan ere, 1973an bilbotarrak 2. izan ziren Eres tú abestiarekin (geroago euskaraz ere kantatu zutena, Zera zu izenarekin). Beste euskaldun batek, Serafin Zubiri nafarrak, bi aldiz abestu du Espainiaren izenean.
1973 Mocedades. Bigarren izan ziren, 125 punturekin.
1975 Sergio y Estibaliz. Hamargarren, 53 punturekin.
1992 Serafin Zubiri. Hemeretzigarren, 17 punturekin.
1998 Mikel Herzog. Hamaseigarren, 21 punturekin.
2000 Serafin Zubiri. Hamazortzigarren, 18 punturekin.