Teknologia albisteak
3

Punk-aren gaineko liburua

Erabiltzailearen aurpegia
Iker Barandiaran - Arrasatetik
2002-05-16 : 21:05

Zona de Obras argitaletxeak "Hasta el final. 20 años de punk en España" liburua kaleratu du. Espainiako Estatuan punk-ak izan duen ibilbidea errepasatu dute, argazki, kartel, sarrera eta punkaren beraren protagonisten hitzekin.

Zona de Obras argitaletxeak 250 orrialdetan, Madril, Bartzelona, Zaragoza eta Euskal Herriko punk eszenak, taldeak eta kontzertuak jorratzen dituzte. Kontzertuetako ehundaka kartel, argazki eta sarrera batu dituzte. Euskal Herrikoen artean, Andoaingoak eta Arrasatekoak dira kartel eta sarrera gehientsuenak.

Bestalde, punk-aren, eta gerora, baita, hardcorearen mundua gertutik bizi izan duten zenbait lagunen –musikariak, kontzertu antolatzaileak, kazetariak...– idatziak batu dituzte. Horien artean, Arrasateko lehenengo gaztetxera talde mordoa eraman zituen Vicente Puuagg Menak idatzitakoak. Vicentek kontatzen dituen pasarteen artean, Arrasateko gaztetxean La Polla Records-ek eman zuen kontzertu baten HBko bi partaideek aitzur batekin argi indarra moztu zutenekoa aipatzen du. Baita, hori gertatu ondoren, herrian sortu zen iskanbila ere, noski.

Punk-aren inguruko dokumentu oso interesgarria, batzuendako nostalgikoa ere izango dena.

Liburua internetez erosi daiteke.

Erantzunak

Jabi
2002-05-18 : 20:14

Ikusi dut liburua eta baita eskuetan eduki ere, lagun batek erosi baitu. Nire iritziz, testu interesgarri batzuk eta batez ere argazki interesgarri asko dituen arren, ikuspegi erabat espainola du, hemengo mobida gutxi eta ikuspegi sesgatu batekin ikutzen du.



Baina benetan badu zer iraingarria liburuak: punk-aren gaineko liburua nork eta SGAEko trajedun banpiro diruzale horiek ateratzea, bertan ageri diren talde guztiengatik sekula interesik txikiena ere adierazi ez duten jauntxoek argitaratzea eta horien kontura gehiago aberastu. Horrelakorik: That's the rock and roll swindle!

IKER
2002-05-20 : 13:16

Jabiren erantzuna irakurri eta gauza batzuetan arrazoia duela uste dudan arren, beste gauza batzuekin ez nago ados. Egia da argitaratzaileen artean Sociedad General de Autores dagoela eta ez naiz euren alde jarriko, baina beste argitaratzailea, nagusia, Zaragozako Zona de Obras da. Aspalditik existitzen da fanzine ikuspegia duen aldizkari berezi hori eta nahiko ibilbide duina egin du orain arte.



SGAErekin gertatzen dena, zera da: argi dago erakunde espainola dela, eta bestalde, musikoen egile eskubideak zaindu baino Espainiako lau musiko erraldoi aberastea besterik ez duela helburu. Eta ez diote ez punk-ari ez ezerri lagundu. Horretan ados nago. Bestalde, SGAEk musikoei ere nolabaiteko laguntza batzuk lortzeko aukera ematen die, urriak badira ere, eta euskal musiko ezagun batek baino gehiagok erabili ditu SGAEren laguntzak atzerrira birak egiteko. Etsaiarekin ezin baduzu, berarekin bat egin edo bidalizu pikutara!



Gero, Jabik liburuak Euskal Herriko mobida gutxi eta ikuspegi sesgatua duela dio. Bueno, adibidez, egileetako batek liburuaren sarreran barkamenak edo azalpenak eskatzen ditu Estado Español beharrean España jarri dutelako (Ez dut uste nahikoa denik). Bestalde, liburua batez ere Zaragozako jendeak egin du, eta jakingo duzuen bezala liburua lau lurraldeetan banatuta dago: Zaragoza, Madril, Bartzelona eta Euskal Herria. Euskal Herriko informazioa nolabait koordinatu duena Donostiako Alberto Bocos izan da. Nire ustez eta normala den moduan, gauza dezente falta dira baina oso zaila litzateke dena sartzea. Horrez gain, Euskal Herriko punk-ak arazorik gabe beste liburu bat (edo gehiago) egiteko informazio adina emango luke.

Jabi
2002-05-20 : 13:52

Oraindik ez dakit zertan ez zauden ados nik esandakoarekin. Ni aldiz zuk esandakoarekin bat nator. Gaineratuko nuke Zona De Obras fanzinetzat hartzen ez dudan arren, sarean 1996tik dagoela eta orduko diseinua egun oso desfasatuta egongo litzatekeen arren erakargarriena iruditu zitzaidala. Espainia eta Argentina bitartean eginiko aldizkaria izan da hasieratik eta hori ez zen posible izango Internet egon ezean. Oso diska eta ale monografiko interesgarriak atera dituzte (futbola eta musika, Uruguayko eszena). Salneurri altuegia du bere kontrako argudiorik nabarmenena.


Erantzun

Sartu