Zeresana eman du aste honetan Joanes Illarregik Bertsolari.eus-en bitartez kontatu duen bizipena. Ez-festa batzuen kontestuan, bertso-afarira joateko gonbitea jaso dute berak eta lagun bertsolari batek, eta joan dira. Egin ere egin zuten, bertso-saioa, baina bitartean, haren aurretik edo ondoren, halako hutsune komunikatibo eta emozional batean galduta egon ziren, antolakuntzak kasurik egiten ez ziela.
Sustaturen Saretik atal automatizatuan, bi iruzkin sortatan gordeta geratu dira Twitterren kontuak eragindako erreakzioak: BAT etaBI.
Erreakzioen artean, horra batzuk:
Zalduak idatzitakodekalogo horretatik (bereziki euskal idazleak gonbidatzeaz zen, ez bertsolariak gonbidatzeaz), gogoratzekoa da behintzat puntu bat.
... emaiozu EIari (euskal idazleari) kariño apur bat, edo are koipe pixka bat, Richard Gerek Pretty Womaneko arropa-dendaren eszenan eskatzen zuen bezala; utzi berriz ere albo batera euskal estilo siku hori. EIa senti dadila, une batez sikiera, estimatua, are ezinbestekoa; horrek ere lagunduko dizu haren baietza eskuratzen. Hitzaldi aretora edo dena delako lekura heldu eta lau katu ikustean –edo eskatu diozun testuaren zabalkuntza benetakoaz jabetzean–, itzuliko da errealitatera, lasai egon.
Artikuluko irudia, Illarregik (edo Bertsolari aldizkariak) bere idazkirako aukeratutako bera da,hauxe.
Erantzun
Sartu