Nire inguruko pertsona batek bazkaria esaten zuenero maskarila ulertzen nion nik. Hasieran pentsatu nuen musukoarekiko dugun menpekotasunak zeramatzala nire belarriak ulermen okerrera. Baina hori baino gehiago zen eta kosta egin zitzaidan zer zen jabetzea. Pertsona horrek, bazkaria-ren bigarren a horretan jartzen zion azentua hitzari, eta aldiz, ari zen inguruan, bazkaria-ren lehen a da azpimarratzen duguna.
Ona! xD Hala ere, -i(y?)a eta -illa ezberdinduz gero, azentua ez litzateke oztopo :P berria.eus/paperekoa/1881…
Egañaren azentu markatuaren arrazoia ("bázkaria" edo, hiztegi etimologikoan, "bazkarià") etimologian datza: ba(r)ázkari < *barátz-hari Adiera zehatza ez badakigu ere, izan zitekeen 'baratzetik hartua', 'geldirik, baraturik hartua', edo '(jateko) prest
@protoeuskaldun Bereizketa hori gero eta lausosgoa duk. Bertsolari gazteren bat sumatu diat “berriya” eta “pila” (piya) errimarako erabiltzen.
@protoeuskaldun Jotalaritza (yeismoa) boteretsua da.
@protoeuskaldun Ez dakit nongoa den autorea, baina erdialdeko sisteman (Gipuzkoan eta Nafarroan batez ere) konposatu zaharrek azentu markatua izaten dute lehen silaban.
Txikikeria handiz beteriko eremu zabalak dira hizkuntzak. ⬇️⬇️ berria.eus/paperekoa/1881…
✍️ 'Azentua', Andoni Egañaren #hitzetzanak zutabea. labur.eus/berria_egaina_… pic.twitter.com/usX96E7s55
Erantzun
Sartu