Xabier Mendiguren Elizegiten artikulua (Santuak eta testamentuak). "...ulertzekoa da santoral moduko batean edukitzea Lete, Laboa, Artze, Lurdes Iriondo... Santuen izaera problematikoa da ordea: perfektuak dira definizioz, ez zaie onartzen makurrik, eta baten batek halakoen berri baldin badu, isiltzea tokatzen da. Horrek azaltzen du, adibidez, Leteren plagioen berri inork eman ez izana, askorentzat kontu ezaguna izan arren, Izagirrek pausoa eman duen arte. (...) Artze, lehen aurrerakoi bezain atzerakoia izan zen gerora, baina beti ibili zen bere kasa, inoren aginduetara eta ezein modatara makurtu gabe."
Artikulu1 idatzi dut, Lete ta Artze, santuen goratze eta ahazte, artisten itzal-argiez berria.eus/paperekoa/1955…
@xme64 Oso ondo idatzia, beti bezala. Ze fuertea, Artzeren rollo mistikoa. Behin entzun nion KAntzokian, 200 kandel… twitter.com/i/web/status/9…
'Santuak eta testamentuak', @xme64 -ren #Arkupean berria.eus/paperekoa/1955… pic.twitter.com/kBIfjUM1Gc
Erabat ados @xme64|k @berria|ko iritzi-artikulu honetan dionarekin. berria.eus/paperekoa/1955…
@urko_azpi_zubi @xme64 @berria Ez dakit zergaitik, oso tristea egin zait fede, santu eta testamentu tema hau, Artzeren eboluzioa batez ere.
@eetxeberria @xme64 @berria Artzeren garapen ideologikoak niri ere tristuraren antzeko zerbait sortu dit. Dena den,… twitter.com/i/web/status/9…
Ze maila benetan. Pena ematen du kritika funtsgabe guzti hau.
Norbaitek azalduko dit zertara datorren Artzeren aipamena Leteren aferarekin batera?
“Izpiritu zekenek eta eskasek sarri gaitzesten dute haien adimen eta gogoetara iristezina suertatzen zaien guztia.” François de La Rochefoucauld.
Bestalde, nire ustez, honek arrazoia du:
https://www.berria.eus/paperekoa/2260/028/002/2018-01-27/lete_izan_zen_eta_izango_den_izarra.htm