Sakoneta (34): Platoan, aurkezleak agurtu ditu ikus-entzuleak, egin die ongietorria partehartzaileei, eta eztabaidarako gaia azaldu die

–Azken galderatik hasiko naiz ni, baimena ematen badidazu. ETAren berragerpena ote den galdetu duzu, eta egia esan, oraintxe bertan esku artean dauzkagun datuekin ez dakigu, ez daukagu esaterik baden ala ez den. Baina beste zerbait esan nahi nuke, horren inguruan. Alegia, ETA izan edo ez izan, berdintsu dela, eta berdintsu jokatu behar genukeela: hau da, ez errukirik terroristekin, ez bigunkeriarik terroristen lagunekin. Terrorismoak zer nahi duen ondo asko dakigu: denok belauniko nahi gaitu, bere ameskeria totalitaristak ezartzeko, gizartearen aurrerapena eragotzi eta denok miseriara eramateko. Horren aurrean, demokrata guztien batasuna eta gizarte osoaren babesa behar dugu, poliziak eta epaileek beren lekura eraman ditzaten terroristak eta terroristen lagunak: kartzelara.

–Ni ere guztiz bat nator lagunak esan duenarekin, baina pixka bat harago eraman nahi nuke gogoeta. Hau da, zer dago terrorismoaren atzean, hondoan, azpian? Herriaren kontzepzio esentzialista bat, etniaren goraipamen itsu bat, tribuaren atabismo guztien itzulera. Guztiz garbi ikus liteke kasu honetan. Ez dezagun ahaztu non gertatu den: Goierrin, Euskadi sakonean, ETAren sehaska izandako lekuan. Sasiondokoa zen Jon Arantzegi ere, gaupasa eta parranda egin ondoren bi ertzain akabatu zituen terrorista deszerebratu hura. Errepara diezaiogun baserriaren izenari ere: Sakoneta. Sakon-ETA. Izenak berak esaten digu, ETArik sakonena edo ETArik jatorrena aurkitzen dugula bertan. Berdin da erakunde terroristak honekin zerikusirik ez daukala esaten badu ere: terrorismoa elikatu duen abertzaletasun erradikal eta nazionalismo baztertzailearen humus berberak sortu du gaurko gertakari hau, eta Zuzenbidezko Estatuaren errezeta berberekin erantzun beharko zaie biei.