Joan den astean Jaurlaritzak aurkeztutako eskoletako hizkuntza ereduen eraldaketa proposamenean, azterketa mardulak datoz, datuz beteak. Beste eduki batzuen artean, lau batzorderen artean osatutako txostena agertzen da, eta haren pasarte batzuk ekarri ditugu hona, galdera interesgarri bati erantzuten saiatzen direlako: Zer dago eskolaren esku, eta zer ez?
Lau lan-talde izan dira lan horren egileak:
juridikoa, glotodidaktikoa, soziolinguistikoa eta operatiboa. Haien lana laburbiltzen duen Powerpoint-etik jarraian datorrena literalki atera dugu:
Bertako esperientziak dioena:
- Hizkuntzak ez dira eskolan bakarrik ikasten.
- Ukatzerik ez dago eskolaz kanpoko normalkuntza prozesua apala izan dela.
- Ereduen emaitzari dagokionez, badago batez bestean mailakatze argia: D eredukoak euskaldunago dira B eredukoak baino, eta B eredukoak euskaldunago (nahiz eta, gehien-gehienetan, erdal elebidun izan) A eredukoak baino.
- Normalean hizkuntzen belaunez belauneko transmisioa eta iraupena familia bidezko eta hurbileko gizarte-ingurumenaren baitako sozializazioak bermatu izan du. Azken hamarkadotako gizarte-berrikuntzaren eskutik, ordea, transmisio-bide horiek ahuldu dira.
Eskola esparrurako zenbait irizpide:
- Hizkuntzaren belaunez belauneko transmisio-bidearen ikuspegi globalean txertatu behar da eskolaren zeregina.
- Ereduen hobekuntza-aukera, eta horretatik espero litekeen etekina, perspektiba zabalago horretan txertatu behar da, beraz.
- Euskara eskolaren bidez bakarrik indarberritzeko ustea alde batera utzi behar da, emaitza onak lortu nahi badira, eskolaz harantzago ere joan behar da.
- Ezinbestekoa da zenbait esparrutan ekimen zehatzak garatzea: gelaz kanpoko saioen bidez erabilera-guneak indartu, Curriculumaren euskal dimentsioa landu, ikasmaterialen kalitatea bereziki zaindu...
- Gurasoek aukeratzeko eskubidea izateak euskararen irakaskuntzan izan ditzakeen alderdi onuragarriak ere hartu behar dira kontuan.
- Aldaketak era progresiboan egitea komeni da.
Eskolak zertan hobetu lezake ikasleen euskarazko gaitasun-maila?
- Irakasbideak hobetzea.
- Hizkuntza irakasteko metodologia hobetu behar da eskolan.
- Irakasleen gaitasun linguistikoa eta prestakuntza metodologikoa areagotzea.
- Prestakuntza teorikoa indartu eta praktikaren azterketari lotuta, hausnarketarako eta ikerketarako bideak areagotzea behar-beharrezkoa zaigu: ikerketa, Unibertsitatearen lankidetza, irakasleentzako ikastaroak, ebaluaziorako lerroak eraiki...
- Bigarren hizkuntza eskuratzeko bidea mailakatu.
- Eskola bakoitzak bere hizkuntza-proiektua egin behar du.
- Haur Hezkuntzan euskara luze-zabalean landu.
- Irakasteko tresna bihurtu behar da euskara.
- Gaztelania irakasgai.
- Eredu indartsuenak ere hobetu.
Eskolatik kanpora zer egin liteke?
Argi dago eskolaz kanpoko beste erabilera-esparruak ere landu behar direla:
- Euskararen erabilera areagotzeko urratsak sendotu egin behar dituzte eskolaz kanpoko erakunde publikoek eta elkarte-enpresa pribatuek: kirolean, aisialdian, ikastaroak antolatuz, txangoak eginez...
- Ekimen horiek ongi antolatuak eta zuhur kudeatuak izango dira.
- Ekimen horien eskumena publikoa denean (udalak, mankomunitateak, aldundiak, Jaurlaritzako beste zenbait sail,..) ingurumen-planak adostu behar dituzte kasuan kasuko sailak/sailek, beste herri-aginte horiek eta lekuan lekuko ikastetxeek, guraso-elkarteek eta auzo-elkarteek adostu behar lituzkete.
- Ekimen horien eskumena edo iniziatiba pribatua denean, berriz, kasuan kasuko eragileentzako asistentzia teknikoa eta laguntza-bideak eratu behar dira.
- Ekimen horien bidez, hizkuntzaren aldaera-sorta zabala lantzeko aukera izaten da: eguneroko hizkera arrunta, euskalkiak, etab.
Erantzun
Sartu