Albiste ona, ARCOtik

Hemendik aurrera, bere esku egongo da estatuko arte garaikidearen merkatuan eragiteko tresnarik behinena, baina, esan beharra dago gainera, euskarazko komunikabideetan gabiltzanontzat izugarrizko mauka dela LF izendapen horretan ikustea. Hautatu ostean esan diote: "gainera zuk lau hizkuntza dakizkizu, espainola, frantsesa, ingelesa eta italiera". Eta LFk erantzun: "bost dakizkit nik, baita euskara ere, eta erabiliko dut". Ezagutzen dugunok badakigu, behin baino gehiagotan izan dela haren lana kritikatua (Manifestan eta), geu ere agertu izan gara kritiko behin baino gehiago harekin, baina pentsatzen jarrita, gutxi dira LFk adinako ezagutzarik duenik gaurxeko arte europarraz eta, bereziki, euskal arte berrienaz. Dozenaka urtetan ARCO jarraitu duen edonork daki, bestalde, LFk biziki ondo ezagutzen dituela azoka horren ipi-apak, ez alferrik izan baitzen oraingo zuzendari den Rosina Gómez Baezaren zuzendaritza taldeko pare bat urtez eta galeristetako bat, aldi berean.
LFren formazioa ere ez da txantxetakoa, Florentzian egindako museistika eta arte ikasketak nabarmendu dituzte hedabideek, baina Musée D'Orsay-n lanean ari zela ezagutu genuek guk duela urte gehiegi. Gero ikusi dugu lanean hemengo artistekin: Muniategiandikoetxea, Maider López, Amondarain, Peral, Grazenea eta beste hainbatekin.
Egia da, bestalde, oso egoera zailean hartuko duela ARCOko zuzendaritza, taifas erreinu batean agertu beharko duela gidari. Baina LFk ederki daki non sartuko den, idarra sobran du, gainera. Eta gehiago esango nuke: usteltzera emana den egoera bat sendatzeko egin diote dei. Zentzu apur bat jartzeko, urteekin egonkortu den zenbaiten interes pribatuen aurrean.
Izanak izan, tarteko bat halako leku goren batean ikustea, zeharo pozgarria egiten zait niri. Geroak esan beza, baina, bertsolari, idazle, sukaldari eta kirolariez gain, badugu besterik ere. Non, eta arte komertzioaren gora-beherak erabakitzen diren gailurretako batean.