Nekez izango du ETAk beste aukera bat, gaur egun duen bezalakoa, tregoa aldarrikatu, armak alde batera utzi, eta bide politikoari ekiteko. Aprobetxatuko al du?
ETA 1959an sortu zen, frankismo garaian, eta dagoeneko urte gehiago iraun du (45 urte) Francok berak agintean egin zituenak baino (37 urte). Ia mende erdi darama ETAk gerra egiten eta, harrigarria bada ere, joan den astean bereganatu zuen seguruenik inoiz jaso duen arretarik handiena munduko hedabideetan. Harrigarria diot, inoiz baino ahulago zegoenean leporatu zitzaiolako Europan sekula egin den sarraski terroristarik handiena, nahiz eta gero garbi geratu zen berak ez zuela parterik izan hilketa horretan.
Atera beharreko ondorioak
ETAk, baina, atera beharko lituzke zenbait ondorio bizi izan dugun aste beltz honetatik:
Denok behar dugu tregoa, menia edo su-etena, deitu nahi duzuen moduan: euskaldun guztiok batekoak zein bestekoak izan, politikariek, sozialistek, ezker abertzaleak, presoek, biktimek denok. Su-etenak erabat alda dezakeelako orain arteko giroa, non oinazea gure bihotzen jabe izan den, eta gorrotoa, lege.
ETAk aukera izango luke alde egin eta Batasunari uzteko politikagintzaren trepetak. Hau izango du azken aukera.
Zeinen erreza den eskatzea motel eta aldi berean hori bideratzeko bidea urratzea aldiz zeinen nekeza ezta?
ETAk ezdakitzenbatmilaaldiz esan du herri bezala aurkeztu eta gure eskubideak aldarrikatzen dugunean, armak(beraienak, besteak hortxe jarraituko dute beti) desagertuko direla.
Gakoa da nor den abertzaleen batasuna nahi ez duena.
Eta hauteskunde hauek oso irakaspen garbiak izan dira batasun hori oztopatu nahi dutenak ikusteko. Batzuk haien koto pribatua kudeatzen jarraitzeko eta besteak leku berri bat egiteko, faxismo espainolaren legeak aprobetxatuz, ilegalizaturiko alderdiaren lekuak hartuz.
Baina bai.... ETArena da errua. Noski. Jakina. Zeinena bestela? Alderdi demokratikoena ez da izango noski, osterantzean ez litzateke demokratiko izango eta!
pd: noiztik argitaratu daitezke mezu politiko hutsak Sustatun? ala nork idazten duenaren arabera al da?
Guztiz ados Joxe, nik ere argi ikusten dut gaur egun E.T.A. erakundea guztiz lekuz kanpo dagoela. 2004-an bizi gara eta ez luke aukera hau galdu behar GRAPO bezala amaitzerik nahi ez badu. Denbora badakigu noren aurka doan, batzuk ahulduz bai doaz eta beste batzuk aldiz indartzen. Denbora kontua. Nik argi daukadana da gure seme alabek eraikiko duten Euskal Herrian ez dagoela inoren izenean inor akatzerik. Denbora kontua.
Ni ez naiz kexatuko. Ez dut izen abizenez idazten, ez naiz ezaguna eta potrorik ere ez dut horrela idazteko. Edukin politikoa duten iritziak askotan irakurri ditugula uste dut web gune honetan. Nik Aranzabalen antzera pentsatzen dut. Esan nahi nuen bakarrik, anonimo hauen artean nireak ez duela lehenengo biekin bat egiten, ez besterik. Barkatu erantzun aldrebes hau.
Zein errexa den iritzi politikoki zuzenak plazaratzea eta denon izenean ari zeratela esatea, jakinda jendeak ezin duela jendaurrean esan ETAk jarraitzea nahi duela, badakigulako hortikan zer datorren. Horrekin ez dut esan nahi ekintza gehiago egoterik nahi dedanik, baina aprobetxategi asko dabil baztarrotan betiko leloa errepikatu eta errepikatu, garbi dagoenean ETAk berez ez duela hainbesterako eraginik gure bizitzan. Gauzak diren bezala: gure egunerokoan eragina dutenak dispertsioa, kontrolak, atxiloketak, egunkari-irrati-aldizkarien itxierak, ilegalizazioak, zentsura, abertzaleen hilketak eta abar dira.
Eta azken horiek ez ditu ETAk egiten, prexixamente, gau eta egun ETA desagerrarazteko eskatzen ari diren politikero poltronamaitale horien agindupekoek baizik.
"Gauzak diren bezala: gure egunerokoan eragina dutenak dispertsioa, kontrolak, atxiloketak, egunkari-irrati-aldizkarien itxierak, ilegalizazioak, zentsura, abertzaleen hilketak eta abar dira."
Ados. Askorengan, ni tartean, horrek du eragina egunerokoan. Baina zuk eta nik ez daukagu bizkarzainari deitu beharrik zaborra etxetik ateratzeko, edo kotxe azpian begiratu beharra. Eta hori ere eguneroko drama da. Edo ez?
Hausnar dezagun guztion egoeraren gainean, premian gaude eta.
Bakoitzak egin diezaioke bere planteiamenduaren alde, baina noren kaltetan? noren mesedetan? Bakoitzak egin dezala hausnarketa. Nik argi ikusten dut nire aukera eta denbora aurrera doa. Badakizu zeinek daukan prisa handien, denbora aurka bai dauka. Bakoitzak atera ditzala ondorioak. enbora aurrera bai dijoa. 2004,2005,2006...
Batzuek gauzatutako gaitzak ez du besteena ezabatzen. esan nahi dudana da estatuaren krimenek ez dituztela -ezin dituztela- inola ere ETArenak justifikatzen. Horrelako argumentuek irteerarik gabeko espiral batera garamatzate. Talde baten biolentzia beti izango da bestearen kausa eta legitimatzeko arrazoia.
Bestaldetik esaten duzu ETAren bortizkeriak ez duela eraginik zure eguneroko bizitzan. Horri esker alde horretatik lasaiago biziko zara, baina lasaitasun horrek ahaztarazten dizu hainbat pertsonaren egoera. Kontuz horrekin, zeurekoikeria izan daiteke-eta.
ETA anakronismo hutsa da, erabiltzen duen terrorismo nazionalista abertzale hori anakronismo hutsa da, eta bere burua baino ez du ordezkatzen. Ez dago herri bat ETAren atzean, guztiz absurdoa da, Otegiren diskurtsoa bezala, Arturoren diskurtso blablablabla bezala, mila bider entzundakoa, ondo ikasitako lekzioa ematen du. Diskurtso hutsa.
XXI. mendean gaude.
Gauzak aldatzen ari dira.
Liderrik ez, heroirik ez, gezurrik ez.
Joxerekin bat nator.
ETAren jarduna zentzurik gabekoa dela den-denok dakigu. Are gehiago -esango nuke- zibilak akatzeari ekin zionetik (zinegotziak, politikoak, kazetariak, irakasleak... zer dira bestela?) Ekinbide hori onartzen dutenek ere badakite bueltarik gabeko bidea hasi zutela eta epe motzean garaipena eskuratu asmoz egin zutela. Galdu zuten eta onartu beharko dute. Besterik gabe.
Denok ikusi dugu aspalditxotik herri honen aldeko pausurik onena litzatekeela militarrek beren bidea utzi eta politikaren aldeko apustua egitea (Koldo Izagirrek esan omen du: Madrilgo atentatua ez eginda egin duela ETAk min gehien). Horrela ere funanbulismo dialektikoa utzi ahal izango duzue behin eta berriro erakundeari aurpegia atera beharrean zaudeten guztiok. Bitartean argi dago, beste ezer egiteko modurik ez daukazue eta egin gauza asko egin behar dira. Debatea, hortaz, ez litzateke ETA bai ala ez izan behar. Zuen aurrerako ihes horretan, baina, besterik ez duzue egiten, inora ere ez garamatzan zerbait modu hutsal horretan luzatzen zabiltzate. Ondo dakizue.
Behingoz, has dadila debatea (zibila, klaro)
> ETA anakronismo hutsa da, erabiltzen duen terrorismo nazionalista abertzale hori anakronismo hutsa da, eta bere burua baino ez du ordezkatzen.
Arrazoi duzu, Zalacain, ez dago gure artean ETA baino anakronismo zaharkituagorik. 45 urte tiroka, eta zer lortu du? Heriotza, samina eta euskaldunonganako gorrotoa zabaltzea, besterik ez. Eta preso mordo bat, sufritzen hortik zeharreko kartzeletan, beraien familiak bezala. Eta errefuxiatuak, etab. Hori bai, independentziaren kontuan, ezta arrastorik ere!
Balantze negargarria, 45 urte heriotza zabaltzen ibili denarentzat. Motibo nahikoa oraingo unea aprobetxatu eta erretiroa hartzeko. Betiko.
Etikarekin kontuz. Horri begiratzen badiozu, lehenik zeu biluztu zaitez.
Irakurri berri dut Joxe Arantzabalen idatzia ETA ri suetena eskatuz. Egia esan ni berria naiz eztabaida foroetan eta ez dut, beraz, ohiturarik. Dena den, nire iritzia ematera ausartuko naiz Joxe Aranzabalen idatziaren inguruan.
Egia da ETAren jarduera mingarria dela, bere ekintza militarrak helburu hori dute eta zalantzarik ez dut min horrek izen eta abizenak dituela. Hori ezin da ukatu.
Niretzat benetan harrigarria dena da, ETAren indarkeria amaitzeari jartzen zaion adorea eta, aldiz, gure gizartean jasaten ditugun beste indarkeri moten inguruan isilik egotea edota askoz bigunagoak izatea:
Hori dela eta, harridura sortzen dit halako tema agertzea soilik ETAren inguruko biolentziaren inguruan, jakinik gainera indarrean dagoen botereak erabiliko duela bere sistema osoa sendotzeko.
Bere artikuluan Joxe Arantzabalek ezker abertzalea lubakietan bizi dela eta hortik noizbait atera beharko duela.
Eraginkortasun politikoari dagokionez, azken urte hauetan gizartean txertatu da ETAren indarkeriak ez duela inolako eragikortasunik; are gehiago, kontrako efektua egiten duela, ahuldu egiten gaituela. Ez dago bat ere garbi hori gertatu denik. Aldiz, niri beldurra ematen didana da, ETAk noizbait behin-betiko suetena eskainiko balu, Euskal Herria europako agendan ahaztuta geratuko dela. Hau da, Saharari gertatzen zaion gauza bera. Hemengo arazoa konpondutzat emango dute nazioarteko eragileek eta autodeterminazioa lortzeko aukerak murriztu egingo direla.
Nik ETAren helburuetako batzuekin bat egiten dut. Euskal Herriaren independentzia nahi dut. Baina helburua bezain garrantzitsua iruditzen zait helburu hori lortzeko modua. Zuk niri berokia lapurtu badidazu, eta nik berokia berreskuratu nahi badut, zurekin hitzegiten saiatuko naiz. Eta akaso zure erantzuna belarrondoko bat izango da eta berokirik ez. Baina nik zu hil behar bazaitut berokia berreskuratzeko nahiago dut berokirik ez izatea.
Nik Independentzia nahi dut, baina independentzia hori lortzeko norbait hil behar bada, nahiago dut independentziarik ez izatea. Eta horixe da nire ustez euskaldun askok pentsatzen dutena. Beraz, oso mingarria gertatzen da norbait independentzia hori lortzeko jendea hiltzen dabilenean. Modu horretan ezer lortuko balitz ere nik ez nuke nahi. Eta hori oso argi geratu behar da. Ez dago batere argi euskal gizarteak independentzia nahi duen ala ez, baina argi dagoena da euskal gizarteak ez duela heriotzen bidez lortutako independentziarik.
Eta ez etorri niri estatuko terrorismo eta bestelako basapiztien bekaizkeriak kontatzen ETAren jarduna justifikatzeko. Batak ez du bestea ez kentzen, ez estaltzen eta ez justifikatzen.
Hemen norbaitek pentsatzen badu pertsona baten heriotzak gauzak konpontzen lagunduko duela, egin dezala bere buruaz beste, horixe baita bere esku dagoen bizitza bakarra.
Atzo DuluthNewsTribune egunkari estatubatuarrak hiru euskaldunen iritziak jasotzen zituen, eta hirurek esaten zuten litekeena dela ETAk laster su etena aldarrikatzea.
Egunkariak aipatzen zituen Julen Madariaga, ETAko sortzaileetariko bat, Kepa Aulestia, garai batean Euskadiko Ezkerrako kidea izana, eta Gorka Espiau, Elkarriko bozeramailea. Artikulua Albert Letonak sinatzen zuen, Madrilen.
> Euskal Herrian Espainiar eta Frantses estatuak milaka eta milaka soldadu, guardia zibil, polizia...daude. Horiek ETA sortu aurretik zeuden eta egoera asko aldatzen ez bada ETA ondoren ere egongo dira.
Zenbat polizia daude EE.BBetan, Britain Handian, Frantzian, Mendebaldeko herrialde gehienetan? Al Qaeda sortu zenetik kopuru hori ez da beheruntz joango, alderantziz baino. ETA egon ala ez. Mundua ez da leku segurua.
> Eusko Jaurlaritzak 7.500 ertzain ditu armatuak eta gauzak asko aldatzen ez badira, harrokeria eta euskararen kontrako jarrera ez zaie faltako.
Harrokeria eta euskararen kontrako jarrera? Me lo explique, por favor.
> Gizarte antolaketa honetan enpresariek eskuak libre dituzte nahi dituzten barrabaskeri guztiak egiteko langileekin. Muga bakarra beraien morala edo etika da. Eta badakigu, oro har, zein den enpresarien etika eta logika.
Eta zerikusia dauka honek ETArekin? Munduko injustiziatik libratuko ote gaitu? Langileen aldeko Robin Hood batetaz ari gara... hori da ETA zuretzat?
> Indarrean dagoen administrazioak (era guztietakoak) bere tresnak erabiltzen ditu bere helburuak lortzeko; normalean, etekin ekonomikoak helburu duten enpresekin elkar hartuta sekulako azpiegiturak sortzen dituzte, bidebatez beraien poltsikoak ondo betez. Azpiegitura erraldoien eraikutzaren ondorioz halabeharrez eragindako hildakoak ez dira biolentziaren zerrendan sartzen eta niretzako hori terrorismo ekonomikoa da
ETAz ari gara, eta ez injustiziaz "abstraktoan".
> Hau da, Saharari gertatzen zaion gauza bera. Hemengo arazoa konpondutzat emango dute nazioarteko eragileek eta autodeterminazioa lortzeko aukerak murriztu egingo direla.
Astakeria haundiena, azkena. Euskal Herria = Sahara. PIB antzerakoa, maila ekonomikoa berdina. Eta EHk ez du sekula izango leku inportante bat Europa agendan, kontua da agertzea, baina ez ETAgatik, geure burua ezagutaraztea beste kontuengatik, ez bakarrik ezagunak izatea gure talde terroristak egiten dituen ekintzengatik. Beste enbaxadore batzuk behar ditugu, hauek ere aski ezagunak dira eta gure izena zikindu baino ez dute egiten.
Koldo Izagirreren elkarrizketa pasa den asteko aldizkarian kaleratu genuen. Helbide honetan daukazue irakurgai: http://www.argia.com/online/htdocs/online.htm?1936&21577
Elkarrizketa "Sarraskiaren kudeaketak utzitako arrastoa" izenburua duen erreportajearen barruan agertzen da. Erreportajea osorik irakurtzeko: http://www.argia.com/online/htdocs/online.htm?1936&21600
Ez dakit azken aukera izango ete dan, ez dot uste, baina bai izugarrizko aukera historikoa ETArena. Herriaren sostengua aspalditik galdu dabenean, hobe deukie erretiratzea. Militarrek gauza gitxi konpontzen dabe (agian azkeneko gerra justifikatua Munduko Bigarrena ete?).
Berba egiteko garaia da. Bide militarra albo batera uztearena eta bide politikoari ekitearena. Esparru horretan, beharbada, euskal abertzaleok irabaz dezakegu. Esparru militarrean, sekula be ez.
P.D. Gaur zeuri egindako artikulua ikusi dot "Berrian" eta, argazkiari esker, jada ipin diezaioket aurpegia zure izenari, Joxe.
> Nik Independentzia nahi dut, baina independentzia hori lortzeko norbait hil behar bada, nahiago dut independentziarik ez izatea.
Ideia horrekin bat egiten duzue zuetako askok. Eta ni harrituta uzten nauzue. Nik independentzia nahi dut eta idea horretan ez dit eragiten batzuk hiltzen badute edo ez. Sinplemente independentzia nahi dut.
Susmoa daukat baina, ETA horren indartsu salatzen duzuen askok, independentzia eskatzerakoan indarrik barik egiten duzuela, mezatan konbentzimendu barik abesten dutenen antzera.
Lortuko ote dugu noizbait independentzia denok batera aldarrikatzea eta indar guztiekin?
ETAk tregua emateko modurik efektiboena da, seguru.
>Eta ni harrituta uzten nauzue. Nik independentzia >nahi dut eta idea horretan ez dit eragiten batzuk >hiltzen badute edo ez. Sinplemente >independentzia nahi dut.
Ba niretzat helburuak bezain garrantzitsuak dira bideak. Nik ez dut heriotzen bidez eskuratutako independentziarik nahi. Beraz harrituta jarraitu beharko duzu.
> Susmoa daukat baina, ETA horren indartsu
> salatzen duzuen askok, independentzia
> eskatzerakoan indarrik barik egiten duzuela,
> mezatan konbentzimendu barik abesten dutenen > antzera.
Batzuk hala egingo dute eta beste batzuk ez. Eta zer? Independentzia nahiko genukeenak ez gara gehiengoa Euskal Herrian, eta gainera, gutako askok indarrik barik eskatzen badu, argi dago, ez dagoela independentziaren aldeko indar erabakigarririk. Beraz, independentzia indar askorekin eskatzen dugunok pentsatu beharko dugu zer egin besteek ere hala egin dezaten. Adibidez, ETAk pentsatu dezake: "nire jarduerak laguntzen du Independentziaren aldeko jarrera sendotzen ala ahuldu egiten du?". Eta hortik ere ondorioak atera.
> Lortuko ote dugu noizbait independentzia denok batera aldarrikatzea eta indar guztiekin?
Ez, ez dut uste. Nahikoa lan izango genuke gizarte erdia gehi bat horretara konbenzitzen. Hori triunfo itzela litzateke.
> ETAk tregua emateko modurik efektiboena da, seguru.
Hori ume txikiaren jarrera da. Muturra jarri eta "nik nahi dudana lortu arte ez dut etsiko". Nik berriz diot, Indendentzia nahi dut, baina ETAk jendea hiltzen jarraitzeko asmoa badu Independentzia lortu arte, Independentziak jai du nirekin, nik orduan nahiago baitut Espainiaren menpe izaten jarraitu. Beraz, nirekin behintzat Independentziaren aldeko indar bat gutxiago.
ETA da gaur egun Estatuak euskal independentismoa oztopatzeko duen tresnarik emankorrena. Al-Qaeda Bushen helburuetarako txontxongilo aproposa den bezalaxe, ETA izan da espainiar faxismoak berpiztu eta botereari heltzeko izan duen tresnarik onena. ETAk sortzen ditu zapalkuntzarako baldintzak eta berak oztopatzen ditu aldaketa politikorako indarren potentzialitateak. Noizko "gure politika jendea geureganatzea da, independentismo katalanaren oinarri soziala hedatzea, eta sektore guztiz berriak sartzea" (Carod Rovira, Berria, 2004ko martxoaren 25a)? Horrexegatik, Estatuaren indarkeriak mantendu edota indartu arren, beste mila indarkeri eta sarraski gertatu arren, ETAk desagertu egin behar du.
Aurreko batean idatzi zenuena kontutan hartuta ez da harritzekoa oraingo idazki hau.
ETA omen da gaitza, eta hura desagertzean denaren konponbidea etorriko omen zaigu. Ederra aitxakia bien bitartean ikusle edo ikuskatzaile segitzeko. Suetena omen da herri honek behar duen botika.
Zergatik jotzen duzu ahulenaren kontra? Zergatik ez diezu suetena eskatzen bi estatuen goiburuei? ETAk, nire uste apalean azken garaiotan erakutsi du inoiz bezala jokatzeko ausardia. Hor dago Kataluniako suetena, eta nik uste dut handik etor daitezkeela aldaketak, Madrilen egongo diren euskaldunekin baino gehiago haiekin fido naiz, orain artean ausardia erakutsi dutelako.
Ez dut dudarik suetena etorri etorriko dela, suetena baino suaren amaiera, baina begibistakoa da hori gertatuko dela autodeterminazioaren aldeko herri konpromiso sendoa dagoenean, Kalalunian gertatu den bezala.
Gure herrian arazo eta konplexu asko ditugu. Suetena behar omen da posizionamendu politiko batzuk onartzeko edo horiei legitimitatea aitortzeko. Suetena behar omen da Presoak Euskal Herriratzea aldarrikatzeko, suetenik gabe gu ez omen gara gu. Ai ama, hau bai eskizofrenia politikoa!
Ez dut dudarik suetena etorri etorriko dela, suetenik gabe edo suetenarekin gu geu garela erakusteko gai garenean, egun horretan bai garaipena.
Bien bitartean aldaketa etorriko omen da, baina gure herrian Botereak segitzen du banatzen lehenengo eta bigarren mailako biktimak. ETAkoak basapizti batzuk omen dira, baina Iruñako Polizia Nazionala ez.
Eta bien bitartean astebururo senideak errepideetara, zezenaren narrua zeharkatzera zu lo goxotan zauden bitartean.
Uste dut Zapaterok berebiziko aukera duela Euskal Herriarekiko suetena aldarrikatzeko Euskal Presoak Euskal Herrira ekartzen. Areago ez dut dudarik bere keinuren batek erantzuna izan dezakeela. Josu Jonek ere badaki hori, baina ikusi beharko dugu bere gizon emakumeen papera zein izango den inbestidura saioan.
Euskaldunok erne egongo gara.