Aurreko uztailaren 30ean ASIMELEC (Asociación Multisectorial de Empresas Españolas de Eléctronica y Comunicaciones) eta autore eskubideen aldeko gestorak akordio batera iritsi ziren. Kanonaren kostua 13 zentimo eta 1,40 bitartekoa da, bakoitzaren ezaugarrien arabera. Kanona erabiltzaileak ordaintzen du, edozein dela grabatutako informazioa eta helburua. Beraz, erabili gabeko CDak %20 garestiagoak dira gaur egun.
Hauek dira akordioaren sinatzaileak: AIE (Artistas Intérpretes o Ejecutantes), AISGE (Artistas Intérpretes, Sociedad de Gestión), EGEDA (Entidad de Gestion de Derechos de Propiedad Intelectual), SGAE (Sociedad General de Autores y Editores), DAMA (Derechos de Autor de los Medios Audiovisuales) y CEDRO (Centro Español de Derechos Reprográficos) eta ASIMELEC. Azken honek, espainiar estatuko CD ekoizle eta inportatzaile diren %80 enpresa inguru biltzen ditu.
Kopia pertsonalak
Kopia pribatuko kanona audio eta bideo zintei ezartzen zitzaien orain gutxi arte. Akordio honen arabera, ekoizle eta inportatzaileak euskarri digitalei (CD-R/W, DVD-R/W) kopia pribatuko kanona ezartzeko konpromisoa hartu dute. Bestalde, kudeaketa entitateek uko egingo diete edo geldiarazi egingo dituzte irailaren 1a baino lehenago komertzializatutako euskarrien gaineko erreklamazio judizial guztiak.
ASIMELEC-en esanetan, akordio hau erabiltzaileek beren erabilera pertsonalerako legalki egiten dituzten kopiei dagokie. Hau da, ez dago loturarik legez kanpo egiten den kopien komertzializazioaren eta kanon honen artean.
Kritikak
Akordio honen aurrean kontrako erreakzioak sortu dira. Interneteko komunitatea erabaki honen aurka azaldu da erabat. Gehienbat, Sincanon plataformaren inguruan bildu dira. Internauten Asoziazioak (Asociación de Internautas, AI) berehala azaldu zuen gaiaren gaineko desadostasuna.
Kontsumitzaileen asoziazioak, erabiltzaileak, internautak, profesionalak, banatzaileak eta ekoizleen artean ezinegona sortu da. Zerga hau euskarrien iruzurreko erabileragatik sortutako kaltearen ordaina izango da autoreentzako. Baina, erabili gabeko konpaktuetan, musika grabatzeaz gain, datuak ere bildu daitezke. Orduan, ez litzateke autorearen eskubideak urratuko. Hori horrela izaki, kontrako iritzi eta jarrerak aurkitu daitezke.
Sociedad General de Autores y Editores, Centro Español de Derechos Reprográficos, eta horrelakoak dira gure diruarekin geratuko direnak.
Nik lanerako erabiltzen ditudan CDetatik %20 "operación Trinfokoek" jasotzen badute GORA TOP MANTA.
Ez dut sekula musika CDrik kopiatu, baina promes egiten dut gaurtik aurrera cd grabagailua hortarako ere erabiliko dudala.
Ea, ea, ea. Zer zerikusi du musika grabatzeak pijoa izatearekin? Nik musika grabatu egiten dut, gehiago esateko, euskalduna ez den beste edozein talderen diskarik aspaldi ez dut erosi. NAhi baduzu pirata izango nahiz, edo lapurra, edo musika sorkuntzaren hiltzaile, baina pijo?
Azal iezaiguzu pijo hitzaren erabileraren zergatia, arren.
arrazoia, bai horixe! aspaldi (LPak desagertzekotan zirenean) jakin genuen musika CD baten ekoizpena binilozko LP batena baino agitzez merkeagoa dela. Hala ere, CDen salneurria beti izan da LPena baino askoz ere garestiagoa. Beraz, asmakizun berri hau kaleratu dutenetik jaso duten (eta jasotzen ari diren eta jasoko duten) dirutzaren ordainetan atzerriko musika grabatzera gonbidatzen zaituztet. Betikoa, disketxe txikietan edo zirkuitu nagusitik kanpo dabiltzanak errespetatuz, noski.
Nik segurtasun kopiak egiteko makina bat CD erosten ditut. Horietatik diru piloa doa disketxetara.
Legea nahi bezala aldatzen dute konpainia handiek, beraz kontsumitzaileon erantzuna garbia da:
Kanona ordaintzen dugu CD hutsa erostean, beraz, nahi beste kopiatu dezakegu.
Ados zaudete disketxe txikietakoak, ez da hala?
;-)