Unai Elorriaga ere txapeldun!
Unai Elorriagak irabazi du Espainiako Literatura Sari nazionala. Gora Euskal Herria!
Obabakoak izan da orain arte Sari hori eskuratu duen euskal liburu bakarra.
Unai Elorriagaren liburuak alde eder ugari du, baina bat nabarmendu behar izanez gero, gaur egun txoil desgaraiko eta estralurtar egiten den zaharrenganako jarrera adeitsu eta begirunezkoa aipa liteke.
Biba Matusalen!
Erantzunak
Biba Unai! eta euskal idazle guztiak. Oraindik ere, horrelako lehiaketa edo sariek eman behar diote gure hizkuntza eta literaturari behar duen lekua. Tira, baina poztekoa da.
Eta Unai, Euskal Herrian, eremu erdaldun batean sortutako gaztea da. Biba zu! Atxagak egin duen bidea ikusita... baliteke gure hizkuntzak berriz ere hedatzeko, ezaguna egiteko aukera izatea. Gure literaturak ea oihartzuna sortzen duen gurean.
Algorta eta Getxoaldean ere beharko da bai! Lehengo baten izan nintzen beste idazle baten hitzaldian, eta non eta Literatura Sari Nazionalaren irabazlea den idazlearen herrian 6 (sei) lagun baino ez ziren batu hitzaldira.
Unaiek leku berean emandako hitzaldian jende gehiago batu zuen, herrikideak eta.. baina tira!
Baina poztekoa da, atxiloketak, hilketak, mehatxuak, ilegalizazioak...euskararen zanpaketa eguneroko gai den herri honetan horrelako gazteak ere badaudela ikustea. Euskal gazteria aurrera doa!
Eta Unaiek ere ikastola batean ikasiko zuen, eta beharbada inoiz "zigortuko" zuten erdaraz egiteagatik! Victoria Prego enteratzen bada!
>
> Eta Unaiek ere ikastola batean ikasiko zuen, eta beharbada inoiz "zigortuko" zuten erdaraz egiteagatik! Victoria Prego enteratzen bada!
Gaur Fernando Savaterrek galde-erantzunen txanda bat izan du El Mundo digitaleko bisitariekin. Hemen duzue transkripzioa
Besteak beste, Pregorenaren haritik, ikastoletakoa aipatzen du, hemengo egoeraren adierazgarri etab. etab. Elorriagarenaz ere galdetu dio norbaitek, eta euskaraz idazle onak badaudela esaten du, eta zoriondu egiten du Unai. Bere obra ez duela ezagutzen ere argitzen du, jakina.
- Indymedia Euskal Herria atarian ere agertu zen Unai Elorriagaren sariaren berri.
Globalizazioaren aurkako burruka honetan, herri eta kultura txikietako albisteak garrantzitsuak baitira.
Zorionak Unai!
Bernardo Atxaga ere pozik agertu da gaur Deia egunkarian Unai Elorriagari eman dioten sariarekin. 1989an jaso nuenean Literaturaren Sari Nazionala pentsatu nuen: ez naiz bakarra izango. Bost urte baino lehen irabaziko du beste euskal idazle batek. Erratu egin nintzen.
Eta horrela segitzen du: Izugarri pozten naiz Unairengatik. Sari garrantzitsua irabazi du bere opera primarekin, nahiz eta esan didan bigarren bat prestatzen ari dela. Sari honek sekulako bultzada emango dio bere lanari. Baina ezin ahaztu zer esan zuen Baudelairek: arrakasta askok egiten dute arrakasta. Orain tokatzen zaio gogor lan egitea.
Ea irakurri dudan SPrako Tranbia? Benetan esango dizut: maleta batean sartu nuen, bidaia batera joan aurretik. Maleta galdu zidaten eta, harekin batera, liburua. Benetan pozten naiz sari hau eman diotelako Unairi; beragatik, euskaragatik eta Bizkaiko adarraren kulturagatik. Espero dezagun bakarrak ez izatea eta datozen urteotan beste euskal idazle batzuek ere irabaziko dutela.
Libertad digital agerkariko titularra : Una novela editada por un grupo investigado por sus conexiones con ETA
Berri guztia irakurtzeko aukera hemen. Pazientziarekin irakurri behar diren albiste horietako bat.
Horrela dio albistearen hasieran:
Este grupo editorial y de distribución tiene el monopolio de la edición de libros de literatura y didácticos en el País Vasco y ha crecido al amparo de las subvenciones que le ha dado el gobierno vasco para potenciar el euskera. Pertenece a la izquierda abertzale y ...
Arratsaldeko bostetan abiatu nintzen Shisha Pangmara, atzo, euri zaparrada aprobetxaturik. Eta gaur eguerdian egin dut gailurra, artean ere atertu barik. Kafea izan dut lagun noiz behinka, txokolatea almendrekin eta Lisboako zerua. Parrandan aurkitu ditut han goian Lucas eta Rosa, Maria, Marcos eta Roma eta enparauak. Eta mutil bat despistatu itxurakoa, apunteak hartzen bere koaderno higatuan. Tranbian joanak ziren goraino.
Zorionak Unai, eta zorionak zuri, Xabier Mendiguren Elizegi, hain hitzaurre polit eta beroa egiteagatik. Sinesten ez duenak ez du horrelakorik egiten. Bejondeizuela!
> Unai Elorriagak irabazi du Espainiako Literatura Sari nazionala. Gora Euskal Herria!
> Unai Elorriagaren "SPrako tranbia" eleberri bikainak jaso du aurten Espainiako Literatura Sari Nazionala.
> Obabakoak izan da orain arte Sari hori eskuratu duen euskal liburu bakarra.
> Unai Elorriagaren liburuak alde eder ugari du, baina bat nabarmendu behar izanez gero, gaur egun txoil desgaraiko eta estralurtar egiten den zaharrenganako jarrera adeitsu eta begirunezkoa aipa liteke.
> Biba Matusalen!
--------------------Espainako Literatura Sari nazionala irabaztea ez al da arraroa euskaraz idatzita baldin badago? Hurrengoan puntu hau komentatu, faborez.
Ikaragarria! 28 urterekin lortu du Elorriagak sari hori. ZORIONAK! Liburua bera ere ikaragarria da. Xabier Mendiguren editoreak hitzaurrean ederki biltzen ditu hainbat ezaugarri. Hura irakurritakoan, eta eleberria hartu aitzinetik, gehiegizkoa iruditu zitzaidan, eta berdin gertatu zitzaien zenbait laguni ere. Eleberria irakurritakoan, aldiz, ohartu nintzen ezetz, ez zirela editore baten gehiegizko hitzak, hitz neurtuak baizik. Irakurri ez duenak, hartu dezala liburua, euskal literaturak azken urteotan eman duen emaitza politenetako bat da, zinez. Hau da Mendigurenen pasarte bat:
Benetako harribitxi bat da SPrako tranbia, lehen obra batean harrigarria den maisutasunaz idatzia. Harrigarria da gai nagusia ere, egilea gaztea izaki: agure baten eromen prozesua, izugarria izanda ere espanturik gabe kontatua; eta hunkigarria, dudarik gabe.
Gaiaren gainetik, azpimarratzekoa da sentipenak transmititzeko egileak daukan modu berezia, sentimenduez aritzeko estilo fin eta dotore hori. Protagonisten artean solasaldi txinpartatsuak topatuko ditugu, pasadizo xelebreak, erromantizismo samurrez edo sentsualtasun lotsati batez beteriko pasarteak, edo lente distortsionatu batekin ikusiagatik guztiz erreala zaigun egunerokotasun bat.
Ohartzekoa da, halaber, obraren umorea: Elorriagak ez du algara bilatzen, baina ironia mehe bat sumatzen da orriz orri, bai istorioari eta pertsonaiei dagokienez, baita hizkuntzari eta idazketari buruz ere, bere langintza ongi ezagutzen duen egilea denez jolasak, paradoxak eta bestelako keinuak tartekatzen baititu Elorriagak, idazle maiteentzako omenaldiekin batera.