Euskal Herrian bost milioi disko saltzen direla dio Ignacio Casado SGAE-ko ordezkariak. Gurean, pirateria %15 eta %30 bitartean kokatzen da.
Argia astekarian idatzi du Ignacio Casadok. Sustatun ere idatzia du aurretik, eta oraingoan ere ez ditu pirateriaren zifrak ezkutatu. Kolaborazio osoa hemen irakur dezakezu, baina, esandakoa, hemen laburbildu dugu:
Hiru motako disko pirateria:
a) Mota honetan sartzen dira: zuzenean grabatutako kontzertuak. Arau hausleak sortutako azala daramate eta baimenik gabe saltzen dira. Gehienak Italiatik datoz eta denda espezializatuetan saltzen dira asko eta asko. b) CD-R data izena dutenak. Musikalak baino merkeagoak. Gaur egun zabalduena eta kaltegarriena. c) Pirateria profesional eta berezitua: Faltsifikazio onak. Zainduak, kalitate onekoak.
Euskaraz sortutako musikari pirateriak kalte handiagoa egiten dio. Disko bakoitzaren produkzioa 6.000 kopia ingurukoa da, eta zifra horietan ez da errentagarria, piratek salmentak jaisten dituzte-eta.
Oso arazo latza da. Euskarazko produkzioa %12ra heltzeko ahalegin berezia egin da, baina pirateriak produkzioa gutxitzea ekar lezake, errentagarritasun eskasagatik.
Argian egindako kolaborazio horren aurreko orrietan Jabier Mugururuzari egindako elkarrizketa dakar Argiak. Han aipatzen du kontziente izan behar dugu, ez dela gauza bera euskarazko disko bat pirateatu, edo hizkuntza hedatuetan egina pirateatzea.
Erantzun
Sartu