Larunbateko Bertso Egunak Kursaala betetzea lortu zuen. Ez gintuen hainbertze ase, eta teknologia berriak eta bat-batekotasuna lotzeko zailtasunak agerian utzi zituen
> Zenbait gauza aipatu gura nituzke Bertso egunaren harira.
Baita nik ere
> Esperimentuak etxean egiten dira. Eta zapatukoak asko zuen esperimentotik. Aspaldian egon naizen bertso saio garesti eta txarrena izan zen, aspaldiko partez.
Zertan oinarritzen zara saio ona ala txarra izan zen esateko?
> Kursaalen beste bat egin zen Korrika 12ren aitzakian, non besteak beste, bertsolaritza omentzen zen. Orduan, orduan bai, Eneko Olasagastiren eskeneratzeak funtzionatu zuen. Zapatukoan ez.
Konparaketak soberan daude
> IZan gaitezen zintzo. Zapatukoa, eskasa izan zen. Eta bertso gutxi. Bertso eskasak, gaiak dena esaten zuelako, eta gaiean dena ematen denean, bertsolaria soberan dago.
Horretan ados nago. bertso gutxi. Bertso gutxi baino nabarmenago, bertsolariek bertsolari izateko aukera gutxi.
> Errua ez dute teknologiek, ez. Errua gidoian dago. Eta gidoarekin helburu gehiegi zeuden jarriak. Eta dena ezin da bi oren terdiko saio batean egin.
Horrekin ados nago.
Bertso eguna espektakulu bezala planteatu da (azken bi urteotan nabarmen behipein.). Bertso saio arrunt eta ohizkoaren ordez berrritasunaren bila jo da, eta noski, bertsoa beste edozein eratako arte edo bestelako espresiorekin nahastuz gero, ezin dugu espero alde batetik bertsoaren beraren alde on guztiak mantendu eta erantsi zaionaren onak gehitzea. garbi dago bigarrenak espektakuluari alde onak erantsi bezala bertsoari kendu ere egingo dizkiola. Planteamendua da agian akatsa, ez "lehengo eguneko planteamendua".
Nik, pertsonalki, bertsolariek ongi kunplitu zutela uste dut, eta ahalegina egin zutela ziur egoteaz gain, zituzten aukeren barruan espektakuluak uzten zien txokora ongi moldatu zirela ere bai.
Demagun partidu batetara goazela. San Mamesera adibidez. 2-0 galdu du etxeko taldeak. Defentsak ez du ondo jokatu, jokalariek ez dute elkarrekin ulertzeko gaitasunik eduki, publikoa ez da asetu. Entrenatzaileak ohikoak baino oihu gehiago egin du. Arbitroa ez da zuzen ibili. Partidua bukatu da eta etxera goaz metroa hartuta.
Batek esan dio lagunari: -Partidu txarra gaurkoa ezta?!
Eta lagunak erantzun: -zertan oinarritzen zara partidu ona ala txarra izan den esateko?
-Futbolzalea naiz, betiko bazkidea. Urtean horrenbeste partidu ikusten ditut, jubenilen taldea entrenatzen dut. Astebururo nator San Mamesera... ezin ahalko dut esan partidua txarra iruditu zaidala? Nik asko maite dut Athletic, nire ekipoa da, baina gaurkoan txarto jokatu du. Errua ez dute beti jokalariek, batzutan ikusleok ere izaten dugu, edo entrenatzaileak, edo arbitroak edo auskalo... futbola futbola da.
>
> Nik, pertsonalki, bertsolariek ongi kunplitu zutela uste dut, eta ahalegina egin zutela ziur egoteaz gain, zituzten aukeren barruan espektakuluak uzten zien txokora ongi moldatu zirela ere bai.
>
Ez dut esan saio ona ikusi eta asebeteta irten nintzenik, galdera egin dut, besterik gabe (zertan oinarritzen zaren galdetu dizudanean, huts egin zuena zer zen, alegia). Diozunarekin orohar ados nago, esan nahi dudana da ardoa eta kokakola nahastuz gero ardoak galtzen duela ardotik eta baita kokakolak ere kokakolatik, eta kalimotxoa ez dela beti ona irteten.
Normala dela, alegia.
Dena den, probatzearen aldekoa naiz.
Gaizki ulerturik egon ez dadin, nik ere esperimentuak ditut maite. Eta maite baino, beharrezkoak direla iruditzen zait, eta arrasto hori eman zaio Bertso Egunari. Ados. Baina esperimentazioa bikain ateratzen bada goraipatuko dugu, laudorioz bete (lehenago ere esperimentatu da, eta emaitza hobeekin). Eta gaizki atera bada, ez dezagun lotsarik izan hala izan dela aitortzeko. Taula gainean ziren bertsolariek ez diote inori erakutsi behar zenbaterainoko bertsolari diren (finalean bertan erakutsi zuten!), baina eurek ere ez dira beti nahi bezain gustura ateratzen, eta larunbatean hala gertatu zitzaien. Elementu gehiegi egon zen.
Uste dut Bertsolariak idazle, kantari edo artikulugile direla erakutsi dutela, baina teknologiarekin...
Beharbada ez dute kulparik bertsolariek, baina aprobetxatuko dut bertsolariak bertsolari dela erakutsi behar duela beti. Galdetu bestela nire moduan sarrera santu-santu ordaindu zutenei.
Taula gainean ziren bertsolariek ez omen diote inori erakutsi behar zenbaterainoko bertsolari diren. Ba nik uste dut baietz. Berdina esan beharko nuke Duhade eta Etxartek erakutsitakoaz, beti izan behar dutela kantari, kantari on, bestela izango dugu aukerarik erdizpurdi kantatu zutela esateko, erdipurdizko bertsoak entzun genituela esango dugun moduan.
Bertsolaritza militantziaz egitetik pasatu ostean eskatu behar diegu bertsolariei daukatena ematea. Errealari ere halaxe eskatzen diogu eta bestela txistuak, aurreko entrenamendu saioan moduan.
Ez gintuen hainbertze ase.
Ezta hurrik ere!
Zenbait gauza aipatu gura nituzke Bertso egunaren harira.
Domekan ez nuen gogoeta askorik egiteko gaitasunik izan. Astelehenez egitea ere zilegi bazait hona hemen batzu.
Esperimentuak etxean egiten dira. Eta zapatukoak asko zuen esperimentotik. Aspaldian egon naizen bertso saio garesti eta txarrena izan zen, aspaldiko partez.
Kursaalen beste bat egin zen Korrika 12ren aitzakian, non besteak beste, bertsolaritza omentzen zen. Orduan, orduan bai, Eneko Olasagastiren eskeneratzeak funtzionatu zuen. Zapatukoan ez.
Ez Eneko Olasagastiren eskeneratzeak, ez bideoak, ez teknologia zaharren inbentoak ez Muruamendiarazen dantzek, ez inkurtsio zenbaitek ez....
IZan gaitezen zintzo. Zapatukoa, eskasa izan zen. Eta bertso gutxi. Bertso eskasak, gaiak dena esaten zuelako, eta gaiean dena ematen denean, bertsolaria soberan dago.
Errua ez dute teknologiek, ez. Errua gidoian dago. Eta gidoarekin helburu gehiegi zeuden jarriak. Eta dena ezin da bi oren terdiko saio batean egin.
Nahaste asko. gehiegi. Hurrengoan agian.