Euskonews & Media aldizkariaren azkenaurreko alean argitaratu zen euskararen kalitateari buruzko iritzi-hausnarketa laburra. Luis M. Larringan egileak sei-zazpi mila karakteretan azaltzen du arazoa zertan den. Ona eta gutxi, hartu gabe ez utzi
.
Kalitatea euskalgintzan asko entzuten den berba da, ezbairik gabe: Balio epistemologikoa, Kalitatea zein eredu eta parametroren arabera izan behar den... Kalitatearen arazoaren lekuko dira: "Euskara plazara", "Euskararen berri onak", "Euskara hobean hobe", "Euskararen ajeak", "Euskararen osasuna", "Euskararen sendabelarrak", ... bezalako gogoetak
Euskaren beraren gainean esandakoen gainean hausnartzen da hasteko eta gero erabilera hizpide da kalitatearekin duen zerikusi zuzena dela medio.
Ezin uka diskurtso "katastrofista" baten aurrean gaudela. Eta hori ez da ahoberokeria, guk puztua. Erdal-euskara moduko pidgin baterantz bideratzeko benetako arriskuan omen gaude, "Euskañol" atzeko zerbait sortzeko arriskuan. Alderdi honetatik, argi gorri guztiak piztuta daude, eta alarmak joka ari dira.
Artikulu guztia irakurri zenezake Euskararen kalitatea mintzagai artikuluan.
Erantzun
Sartu