Liburuak, liburuak, liburuak. Eta erdian gizon bat. Bere inguruko orri masak irentsita, kasik. Berak idatzitako ipuinetako pertsonaia bat dirudi Gasteizko Letren Fakultateko bere bulegoan Iban Zaldua idazleak (1966, Donostia). Lehen irudipen bat baino ez da, baina ez da alferrekoa. Izan ere, idazteari buruzkoak dira haren azken bi lanak: Idazten ari dela idazten duen idazlea narrazio liburua, literatura ardatz duena, eta Ese idioma raro y poderoso saiakera (Hizkuntza arraro eta boteretsu hori), euskal literaturari buruzkoa. Euskal letren izen nagusietariko bat da harena, baina ez dago erabat eroso. Izenarekin bai. Dioenez, oro har, pozik dago harrera eta posizioarekin. Gazte Literaturari eskainitako Euskadi saria ere jaso berri du, gainera, Azken garaipena komikiagatik —Julen Ribas ilustratzailearekin batera sortu du—. Ez da hori arazoa. Euskal letrak zaizkio apur bat deseroso. Batzuetan, behintzat. Beren lorpen guztiekin deskribatu ditu horregatik saiakeran, baita beren miserietariko batzuekin ere. Zintzo, baina zorrotz beti. Azken batean, konplize.
Eztakit zer moduz atera zitzaidan elkarrizketa, baina ni behintzat oso gustura egon nintzen hizketan Iñigo Astizekin... http://t.co/mYUvBZkI
@IbanZ Ez da zaila Astizekin gustora egotea!
#gaurkohitza-rako "idulki" proposamena @euskaljakintza @berria-n @IbanZ-ren elkarrizketan dago http://t.co/8E3UEYik http://t.co/fWTEX71b
@txargain Ederra hitza! Jasota geratzen da. Mila esker! :-)
Interesgarria da oso Iñigo Astizek Iban Zalduari egindako elkarrizketa gaurko @berria -n http://t.co/l5TEuvyS
@IbanZ-aren eritziz, azken urteetan Euskal Literatura goiko mailara heldu da: orain %90 bakarrik da zaborra http://t.co/Gmr7bNB2
Erantzun
Sartu