Patxi Petrirenari asko gustatu zitzaion "Herria" astekariaren pasarte bat. Duda da, ia behar genukeen expressione "arrotz" efektivo hori etsipenez abandonatu behar, tamalez.
Barkhatu beharko deraust Patxi Petrirenak zeren egin bait dut okherreko susmo edo hypothesia noiz irakurri bait dut bere aiphu ondoko hau "Gogoratzen dut behin Herria aldizkariko pasarte bat irakurri eta hura zuzen-zuzenean frantsesa zela entzun behar izan nuela, adibidez, nire etsipenerako".
Baina bortxatua nintzen zerbaiten imaginatzera, zeren berak Petrirenak ez bait derauku emaiten delako aiphu edo pasarte inaiphatu eta indeterminatua, berak pentsamentuan sekretu gotorrez atxiki dadukana antza beretzat soil. Nik interpretatu nuen okher baina bortxaz, baldin nahi banuen segitu bere arrazoiketea ezin llaburragoa, zeinaren hedadura expositivoa ez bait zen heltzen infinitesimal gradu aphalera ere.
Interpretatu nuen okher, nahiz bai ulertu phrasea osoki egiten nuen eta dudan, ezen irakurri zuela Patxik iruditu zitzaidan honelatsuko phrase, esaldi, expressione,... pasarte edo delako delakoa "ilea hartu" edo irudikoren bat; eta entzun zuela baten gandik dela "ilea hartu" zuzen-zuzenean espainola. Barkha diezadala Patxik baina, redaktatzen denean publiko batentzat behar litzateke ampleago eta explizitoago explikatu mezua dadin ulert argiro textu redaktatzen den delakoa; eta ahalaz jarri postu mental irakurlearenean.
Baita amaitzeko bertzetik diodan, ezen orain' ondoren explikatu Patxik ulertu dut despeditzeko modu bitxi darbilen hori "Bakea eta Osasuna", darabilten saludua Urtats egunean etxez etxe Nafarroako an Bortz Hiriak. ¿Nola nahi luke Patxi Petrirenak jar gintezen irakurleok mentalki Urtats-eko egun hortan etxerik etxe? Nik, berriz' interpretatu nahi izanik (hori bait da egin behar dukeguna noiz zuzentki impossible zaikun ulertzea) txarto interpretatu dut, berriz ere. Areago, ezin ukhan dut interpretatu delako "Bakea eta Osasuna" hori eta hartu dut enigma tzat nahitazkoa.
Nik neure diskulpak, dagozkidanak, eskatzen derauzkiot Patxiri. Halarik ere, jarrai dezagun guziok bide hobeak aurkhitu nahiez euskarari, zeren dirudienez beharrik ba daduka hainbat aldetik.
> Gaizki ulertu dit Erramunek, edo gaizki adierazi nuen nire pentsamendua honako hau esan nuenean:
>
> *Gogoratzen dut behin Herria aldizkariko pasarte bat irakurri eta hura zuzen-zuzenean frantsesa zela entzun behar izan nuela, adibidez, nire etsipenerako*.
>
> Izan ere, hortik ondorioztatu du Erramunek (...) *dirudienez asko gustatu zitzaion baina gero jakin zuela etsipenez zela hori pasartea kalko huts garbi purua frantzes mintzairarena, tamalez*.
>
> Ez dirateke gauza bera *entzun behar izan nuela, nire etsipenerako* eta *jakin nuela, nire etsipenerako*, ala bai? Ni ere ez naiz hain inozoa, nornahik edozein gauza esanik hola ta hola sinesteko. Beraz, argitu behar bada argituko dut niretzat *Herria* aldizkarikoa beti euskara dela eta ez frantsesa. Eta lekuz kanpo daude, hortaz, etruskoenak eta gainerakoak.
>
> Nire agurrak ere baditu, gainera, eragozpenak, galdetzen baitu Erramunek *ezen ia zertara datorren enigmatismo eta amphibolismoa noiz despeditzen den analysi lingustiko batean kin Bakea eta Osasuna; othe dabil Patxi egiten pythonismoa promotionetzen. Lot gakizkion asuntu darabilgunari*.
>
> Bada, plazako jardunari eta solaskideei diedan begiruneak eraman ninduen agur hori egitera; hain zuzen, nire herrian Urtats egunean etxez etxe ibiltzean egiten genuen agurra. Koherentea zen agurra testuarekin, gainera, aurreko batean erabilitako *xorroxkeria* batzuk alde batera utzirik, leunago mintzatu bainintzen.
>
> Gai honen inguruan hemen esateko nituenak amaitu ditut nik honekintxe.
>
> Agur, eta ongi bizi.
Gaizki ulertu dit Erramunek, edo gaizki adierazi nuen nire pentsamendua honako hau esan nuenean:
Gogoratzen dut behin Herria aldizkariko pasarte bat irakurri eta hura zuzen-zuzenean frantsesa zela entzun behar izan nuela, adibidez, nire etsipenerako.
Izan ere, hortik ondorioztatu du Erramunek (...) dirudienez asko gustatu zitzaion baina gero jakin zuela etsipenez zela hori pasartea kalko huts garbi purua frantzes mintzairarena, tamalez.
Ez dirateke gauza bera entzun behar izan nuela, nire etsipenerako eta jakin nuela, nire etsipenerako, ala bai? Ni ere ez naiz hain inozoa, nornahik edozein gauza esanik hola ta hola sinesteko. Beraz, argitu behar bada argituko dut niretzat Herria aldizkarikoa beti euskara dela eta ez frantsesa. Eta lekuz kanpo daude, hortaz, etruskoenak eta gainerakoak.
Nire agurrak ere baditu, gainera, eragozpenak, galdetzen baitu Erramunek ezen ia zertara datorren enigmatismo eta amphibolismoa noiz despeditzen den analysi lingustiko batean kin Bakea eta Osasuna; othe dabil Patxi egiten pythonismoa promotionetzen. Lot gakizkion asuntu darabilgunari.
Bada, plazako jardunari eta solaskideei diedan begiruneak eraman ninduen agur hori egitera; hain zuzen, nire herrian Urtats egunean etxez etxe ibiltzean egiten genuen agurra. Koherentea zen agurra testuarekin, gainera, aurreko batean erabilitako xorroxkeria batzuk alde batera utzirik, leunago mintzatu bainintzen.
Gai honen inguruan hemen esateko nituenak amaitu ditut nik honekintxe.
Agur, eta ongi bizi.