Egunkariaren aldeko ekintzetako bat, Bermeoko Batxilergo Institutuan, hauxe izan da: ikasle guztiei egoeraren berri eman, eta beren etxeetara ohar bat helarazi, harpidetza zabal dadin.
Niri ez zait iruditzen ikasleak horrela erabiltza oso egokia denik. Beste modu batzuk egongo dira harpidetza bultzatzeko.
Eta bide batez, esan dezadan bihar ez dudala lanuzterik egingo. Nik egunero erosten nuen Egunkaria, eta egunero erosten dut Egunero, baina ez dut dirurik galduko inongo eraginik izango ez duen ekitaldi horretan. Nik hipoteka ordaintzeko behar dudan dirua galtzea al da Egunkaria laguntzeko bidea?
Egia esan, oso da zaila ikasleekiko harremanik zuzenena zein den erabakitzea, besteak beste Etika ikasgaian: zer egin behar du irakasleak, ahal bezain neutroa izan, gaia aurkeztu eta ikasleen arteko eztabaida moderatzera mugatu, ala busti egin behar du? Edota, gai akademikoak jorratu behar ditu bakarrik, ala leihotik ikasgelara sartzen utzi gizarteko eztabaidak?
Bestela: zuzendaritza talde batean nintzela bahitu zuten Aldaia. Irakasle bi xingola azulaz agertu ziren. Orduan, HBko zenbait zinegotzik protesta egin zuten: beraiek egundo ez zuten inongo ikurrik erakutsi. Zergatik onartzen zen orduan xingola paparretan? Aurrerantzean berak ere hasiko ziren edonolako eskaerak erakusten elastikoetan.
Edozein ikur onartu, edo bat ere ez, hori eskatu zuten batzuek.
Hara arazoa: matematikako azterketan, algoritmo bat berdin soluziona daiteke irakasleak Gora ETA edo Gora Guardia Zibila aldarrikatu.
Aldiz, Etika-n, galdetzen baduzu "Zilegi da zuretzat izua erabiltzea helburu politikoak erdiesteko?", ikaslearen independentzia nahas dezakezu lema bat agertu ala bestea, ikasleak nota ona nahi izaten baitu (ez beti ordea), eta bere benetako iritziak eta duintasuna zapuztea ekar dezake berari notak jartzeko boterea duenarekin ondo konpondu nahiak.
Zilegi ote da irakasleak bere boterea ikasle ikaragarri eder horiekin ligatzeko erabil dezan?
Honi dagokionez, Boscoe Pertwee-k zioenarekin bat nator: "I used to be indecisive, but now I'm not so sure"
Edozelan ere, harpidetza zabaltzeko ahaleginaz, esan beharra dago ikasleen ekina erabakigarria izan dela, eta baliteke ikasleak izatea gu erabili gaituztenak, alderantziz baino gehiago.
Izan ere, Egunkaria, informazio eta gozamen iturri izateaz gainera, lanabes ezin egokiagoa zitzaien (eta zitzaigun).
"Niri ez zait iruditzen ikasleak horrela erabiltza oso egokia denik."
Zer gura du esan "horrela erabiltzea"? Ikasleei ezin zaiela gai honen inguruko informaziorik emon? Ikasleak ezin direla ikastetxea eta familiaren arteko bitartekari izan? Norbaitek pentsatzen ote du oraindino heziketa irakaskuntza aseptiko, formal, neutralik dagoenik? Eskola ez ote da, bada, ume eta gazteek gizarteratzeko behin-behineko tresna? Ez ditugu nahi gazte kritiko eta parte hartzaileak? Eskola ez da gizartean integraturik egon behar? Eskola kontseilua ez ote da hezkuntz komunitatearen ordezkaria?
Ikasleak beti izan dira ikastetxe eta familien arteko zubia eta betidanik erabili izan dira, herri honetan behinik behin, ekintza batzuen zabaltzaile, hala nola kultur ekintzak, gurasoentzako eskolak, gurasoentzako euskara ikastaroak... Jokabide hau da okerra ala harpidetza kontua da?
Gizakiok ez gara neutralak eta neutralak ez garelako uztartzen gara egokitu zaigun gizartean, bakoitza berea duen ikusmoldetik. Eta gizarte honen zati handi batek larri bezala bizi duen egoera baten aurrean eta kontsentsu handia lortu duen gai baten inguruan, bekatutik libre bizi den eskola orbanganea eskatzen ote da? Aukeran, nahiago eskola euskaldun eta euskaltzalea.
Txaloak eskola kontseiluari!
Egunkariaren aldeko kantu-jira izango da gaur, asteartea, Donostiako Alde Zaharrean zehar.
oh.: Abestien letrak banatuko dira.
Dei-egileak: IZBE-Intxaurrondon Kantuz eta Amara Berri kantuz (kantazale-lagunarteak).
Kantatzea gustatu eta Egunkariaren alde zerbait egin nahi dutenek badukete aukera...
Ez da, noski, ahots ona eduki behar, kantatzen gustatzea nahikoa da.