Hasi da Donostiako 58. Zinemaldia eta estreinaldirako, sail ofizialean, Felipe Cazals mexikarraren film sendo bat eskaini digute: Chicogrande, tropa estatubatuarrak Pancho Villaren bila Mexikora sartu zireneko gertaeretan oinarritua. Western bat balitz bezala, baina Rio Granderen beste aldetik, ez gringoen baizik mexikarren ikuspegitik. Gaurko eta hemengo ikusleari ere zer pentsatua eskaintzen dion lana, dudarik gabe.
Jatorrizkoa: Promoziozkoa © cc-by: Donostia Zinemaldia
Pancho Villa jeneral matxino eta iraultzaile mexikarra gure background kulturalaren eta are folklorearen parte bihurtua dugu, hainbat pelikula eta corridori esker. Hemen, ordea, abiapuntua besterik ez da: Villa zauriturik dago, mendian gorderik, eta harentzako medikua bilatu beharra dago (Zumalakarregi balitz bezala edo). Aitzakia historiko horretan oinarriturik Cazals zuzendariak kontatu nahi digun istorioa bestelakoa da, eta bi gai nagusitzen direla esango nuke.
Eta bi gaien artean, edo biak zipriztinduz, beste bat: tortura. Soldadu yankiek atxilotu mexikarrekin aplikatzen dutena. Chicograndek badaki zer gerta litekeen, eta horretarako prestatu nahi du Juansaras bere laguntzaile gazte sutsua. Mediku iparramerikarrari, berriz, ezinegona sortzen dio tormentuaren konplize izan beharrak... Zineman askotan ikusi ez badira ere gai eternalak, eta zeluloidetik kanpo hemen ere ezagunak, zoritxarrez.
Erantzun
Sartu