Infernuetara bidaia

Bakerik ez gizatxarrentzat

Enrique Urbizu, Bilbon 1962an jaioa, Alex de la Iglesiaren belaunaldikidea, hemen sortutako zinemagile onenetako bat da gaur egun, baina ez berak egin nahi du "euskal zinemarik", ez guk sartuko dugu kategoria horretan. Enkarguzko filmak egin izan ditu behin baino gehiagotan, generoko pelikulak maite ditu, eta bereziki thriller-ak. "La caja 507" izan liteke horren adibide ederra, baina urte asko zeramatzan film berririk egin gabe (industria honetan aurrera egitea zaila dagoen seinale), eta generoko beste lan sendo eta indartsu batekin plazaratu da.

"No habrá paz para los malvados" honetan, polizia mozkor-liskarti-kalamidade batek hiru lagun hiltzen ditu putetxe batean ordu txikietan; arrastoak oro ezabatu nahi ditu, baina lekuko batek ihes egin du, eta haren bila dabil batetik bestera. Aldi berean, emakumezko epaile txukun-zintzo-langile batek hilketa horiek argitu nahiko ditu.

Bilaketa bikoitz horretan txakurraren parteak du nagusitasun osoa (José Coronado aktore espainiar askorentzat gorrotatua bikain dago hemen, Urbizurekin egin dituen besteetan bezala: "La caja 507" aipatua, "La vida mancha"...); epailearen historiak kontraste eta arnas emate funtzioak dituela esan liteke, geza samarra baita berez.

Istorioak hainbat adar hartzen ditu gero: droga-trafikari kolonbiarrak, litxarrero marokoarrak, poliziako atal desberdinen arteko talka, terrorismo islamista eta haren kontrako borroka... Ez ditugu banan-banan komentatuko, baina bai aipatuko onik ateratzen dela Urbizu film polizial sobrio honetan. Eta euskaltasuna zerbaitetan nabari bazaio, tramaren sikulu-saltsan euskal konturik ez aipatzean izango da, eskertzeko gauza bide batez esanda.

Bidaiari galdua

Kim Ki-duk hegokorearra munduko zuzendari prestigiotsuenetako bat da gaur egun, egiazko poema bisualak egin dituena, non naturaren edertasun plastikoa gizakien krudeltasun muturrekoarekin elkartzen baita. Oraingoan, berriz, film arraroxeago bat egin du. Definitu ordez, konta dezadan zertxobait. Izenik ez dakigun neska korear bat (Kim Ye-na aktoreak interpretatua) Europara iritsi da lagun baten bila, baina ez du topatzen. Bakarrik dago, hizkuntza ezagutzen ez duela, eta hori gutxi balitz, lapurreta egingo diote gauez trenean, zapatak ere kentzen dizkiotela.

Turistaren amesgaiztoa dirudi horrek, baina istorioak, gero, beste bide bat hartzen du, surrealistagoa, harrigarriagoa. Irudietan eder, iradokizunetan oparo, baina kontatzen duen horretan motz eta errepikakorra. Film laburra da, ordu eta laurden eskas, baina ikusle honi luze egin zitzaion.