Beste bortxaketa bat polizia-etxean, ustez (derragun)
Martxoaren 8a joana zaigu, baina ezer gutxi entzun da efera ofizialetan Beatriz Etxeberriak aurreko egunean egindako salaketaz: bortxatu ei dute polizia-etxean makila batez.
Aurtengo martxoaren 8a atzean utzi dugu dagoeneko. Manifa ugari, jende asko kalean (batik bat andrazkoak, ohi bezala), aldarri eta salaketa franko. Beharra zagok noski, eta ondo da.
Hala ere, aurreko egunean, hilaren 7an, berri ikaragarria (nahiz eta ez harrigarria, tamalez) heldua zitzaigun Madrildik: egun batzuk lehenago espainiar Guardia Civilak atxilo eraman zituzten lau euskal herritarrek torturatu zituztela salatu zuten.
Oraindik larriago, beste batzuetan bezalaxe ere, atxilotuetako batek, Beatriz Etxeberria andrazkoak makila batez bortxatu zutela salatu du. Berak dioenez, larrugorritan zutela, eserleku batera igo arazi zioten, baselinaz igurtzi bagina eta ipurtzuloa eta makila sartu diote.Horretaz gain, behin baino gehiagotan arropa erantzi diote.
Ez da lehena izan halako sofrikarioa pairatzen. Dena dela, beldurgarria, okaztagarria, zeharo deitoragarria da. Ia ziur jakinda gizonezkoak izan direla honelako basakeria burutu dutenak, zaildu egiten zait erabat gizon guztioz, egiten duguna egiten dugula ere, ondo pentsatzen jarraitzeko nire konpromisoari atxikitzea, ia ezinezko bihurtu ere. Atxilotutakoen ongizatea bermatu behar dutenen zaintzapean halakoak gertatzeak izenik ere ez du, eta are larriagotzen du afera. Martxoaren 8an aipatu ere ez izana emakumezkoen eskubideez eta giza eskubideez ahoa etengabe berotzen duten horien aldetik lotsagarria da zeharo. Eta, gu gehienon --berdintasunaen alde eta sexismoaren aurkako gizonez eri naiz-- ixiluneak ere zer pentsatua eman beharko ligukeela uste dut.
Bada garaia amaitzeko tortura guztiekin. Eta tortura sexistarekin ere bai.
Grande-Marlasca.
Atxiloketa eta miaketa
2011ko Martxoaren 1eko goizeko 4'00ak aldera atea txikitzen dute. Iletik oratzen naute eta
airean saloira eramaten naute. Bularretakoarekin bakarrik nago eta ez didate uzten
arroparik janzten miaketa osoan zehar. Saloian bortxaz menderatzen naute eta sofan
nagoela eskuburdinak jartzen saiatzen dira. Haserretu egin ziren, txiki neuzkalako. Eta
esaten didate eserita jarraitzen dudan bitartean ya verás que 5 días vas a pasar.
Miaketan zehar Guardia Zibil asko zeuden. Ganbaran pixka bat mareatu nintzen. Besoetatik
oso fuerte heltzen ninduten, markak utzi zizkidaten. Sokazko lokarriak jarri zizkidaten eta
miaketak aurrera egin ahala gero eta gehiago estutzen dizkidate.
Etxetik ateratzerakoan mehatxatu egiten naute: nire bikoteari ez begiratu ez hitz egiteko
ere. Kotxea zegoen tokira eramaten naute eta miaketa ikustea debekatzen didate.
Bilboko epaitegiko auzi-medikuarengana eramaten naute:
Ondo begiratzen naute, eskuburdinengatik markak ditut eskumuturretan, zainak handituak
nituen, eta urraduraren bat ere bai. Besoak gorri nituen, ni oratzeko zuten moduagatik, eta
uzkurtuak.
Bidaia
Patrol batean sartzen naute. Begiak itxita eramatera behartzen ninduten eta bestela beraiek
estaltzen dizkidate eskuekin. Entzuten dut beste kotxe batekin topo egiteaz nola hitz egiten
duten. Gelditzen dira. El Comisario izena zuen Guardia Zibil bat nire bila dator eta beste
kotxera aldatzen gara. Oraingoa ez da patrol bat, kotxe normal bat da duen espazioa eta
sartzean duen altueragatik konturatzen naiz. Jada, beste kotxean, komisarioa belarrira
garrasika hasten zait eta mehatxuka hasten da: Soy militar y estoy entrenado para matar.
Esaten dit bi aukera ditudala: hasieratik hitz egiten hastea, ala ez. Poltsa bat ateratzen
dutela nabaritzen dut eta eskuen gainean jartzen didate.
Madrilera bidaian kolpeak eta kokoteak ematen dizkidate buruan eta etengabeko
mehatxuak entzuten ditut. Kotxea geldituko dutela eta te voy a poner en pelotas, te tiro a
la nieve y te voy a abrir en canal. Komisarioak bere jaka kentzen du eta nire kontra
igurzten hasten da. Bere ondoan dagoen beste guardia zibila komisarioa lasaitzen saiatzen
da, baina berak ere mehatxatzen nau. Madrilera bidean, birritan egin zidaten poltsa. Bidai
osoan zehar mehatxuak eta garrasiak belarrira etengabeak dira esanez, ikusiko nuela
Madrilen zer gertatuko zen.
Komisaria
Gela ezberdinak zeuden: batean gainontzeko atxilotuen oihuak entzuten nituen, nire
bikotearenak barne, eta bazegoen beste bat, beherago zegoena, erabat isolatua nengoela
sentitzen nuena eta bertan tratua gogorragoa zen. Lehenengori gela gogorra deituko diot
eta bigarrenari gela oso gogorra. Tortura sesio gogorrenak gauean izaten ziren, eta
saiatzen nintzen orduak kontrolatzen auzimedikuaren bisitengatik.
Mehatxuak jarraitzen dute eta komisarioak ziega batean sartzen nau eta esaten dit ongi
pentsatzeko zer egingo dudan. Bertatik ateratzen naute eta auzimedikuarengana eramaten
naute. Gutxi gora behera astearteko 20'30ak dira. Torturatua izaten ari naizela kontatzen
diot. Berriz ere ziegara eramaten naute.
Gela gogorrera eramaten naute. Han gainontzeko atxilotuen oihuak entzun ahal nituen.
Aulki batean esertzen naute eta eskuak bustitzen dizkidate, elektrodoak diruditen soinu
batzuk entzuten ditudan bitartean. Esan behar dut, ziegan nengoenean ere entzuten nituela
zarata hauek. Hitz egin behar dudala esaten didate eta arropa kentzen hasten zaizkit erabat
biluzik utzi arte. Horrela nagoela ur hotza botatzen didate gainetik. Poltsa jartzen didate 3
aldiz jarraian. Bainera egitearekin mehatxatzen naute. Biluzik nagoela aulki baten gainean
jartzen naute lau hankatan eta baselina ematen didate ipurtzulo eta aluan eta objektu bat
sartzen didate. Biluzik jarraitzen dut eta manta batean biltzen naute eta kolpatzen naute.
Oratzen naute, bultzatzen naute eta lurretik altxatzen naute.
Ziegara eramaten naute berriz ere asteazken goizera arte, auzimedikua berriz ikusi arte.
Berari kontatzen diot tratuari buruz zerbait eta auzimedikuaren jarrera txarra izan zen.
Ziegara bueltatzen naiz eta zerbait deskantsatzen saiatzen naiz. Tarte bat pasa ondoren,
komisarioa dator, ziegatik ateratzen nau eta gela oso gogorrera narama. Han komisarioak
berriz ere biluzten nau. Iletik tiratzen dit, buruan kolpeak ematen dizkit eta belarrira
oihuka esaten dit militarra dela eta hilteko entrenatua dagoela eta te voy a destrozar toda
por dentro para que no puedas tener pequeños etarras.
Ziegara eramaten naute berriz ere eta handik auzimedikuarengana (3. bisita). Ez diot ezer
esaten, aurreko bisitan izan zuen jarrera ikusita non nik kontatutako tortura testigantza
zalantzatan jarri zuen.
Galdeketetan beti egoten zen jende asko, behin 7 ahots ezberdin zenbatzera heldu nintzen.
Nire bikotearekin etengabe mehatxatzen ninduten (nola torturatzen duten entzuten dut).
Gainera, nire neba atxilotzearekin ere mehatxatzen naute. Esaten didate gainera, traturik
ez badagoela, nire gurasoak atxilotzeaz gain nire amama ere eramango zutela en bragas y
que se la iba a follar.
Azken aurreko eguna:
Komisarioak berriz biluzten nau. Manta bat botatzen dute lurrera. Komisarioak oihu egiten
du eta bortxatuko nautela esaten dit, berriz ere. Bera arropa eranzten hasten dela iruditzen
zait, gerrikoa nola kentzen duen entzuten dut. Orduan, Garmendia deitzen zen bat
komisarioa lasaitzen saiatzen da, gelatik ateratzen du eta nola hitz egiten duten entzuten
dut. Garmendia, berriz sartzen da gelan eta zin emateko deklaratuko dudala esaten dit.
Azken egunean, 6 galdeketa arte eduki nituen. Bigarren polizia deklarazioa larunbatean
goizeko 5'40etan egiten dut. Bigarren deklarazioa eta gero ez naute berriz biluzten.
Deklarazioak egin eta gero beraien agresibitatea txikiagoa zen, Iñigo ikusi nahi nuen
galdetzera ere heldu ziren. Deklarazioak prestatzen denbora asko ematen genuen, beraiek
matxakatzen ninduten esanez zer deklaratu behar nuen.
Mehatxuak Entzutegi Nazionalera heldu arte mantendu ziren. Epaitegira eraman ninduten
furgoian bertan, nire alboan eserita zihoan komisarioak, epailearen aurrean dena berretsi
behar nuela esan zidan.
Inkomunikazio aldi osoan zehar, auzimedikuarengana joaten nintzenean izan ezik, begiak
estali zizkidaten antifaz ezberdinekin. Bazegoen bat latexekoa zela eta hauts antzeko bat
zeukala. Esaten zidaten begiak zabaltzen banituen itsu geratuko nintzela. Nik nabaritzen
nuen kentzen zidatenean (auzimedikuarengana joateko) gero begietan azkura nuela tarte
batez. Komisarioarekin nengoenean terziopeloko beste bat jartzen zidaten.
Inkomunikazio aldi osoan hiru guardia zibilekin egon nintzen, nahiz eta galdeketetan jende
asko egoten zen gela barnean. Batetik, komisarioa eta inspektore izena zeukatenak.
Beraien artean lehia antzeko bat zuten ia zeinek aterako zidan informazio gehiago.
Bestetik, Garmendia zegoen, aurrekoak baino basakeria gutxiago erabiltzen zuen baina
berdin berdin mehatxatzen ninduen eta beraiek nahi zutena esateko presionatzen ninduen.
Galdeketa batean komisarioak galdetu zidan ia zein gorpu polizialek (GZ, Espainiar Polizia
ala Ertzaintza) torturatzen duen hobeto. Etengabe errepikatzen zidan bera militarra zela
eta hiltzeko entrenatua zegoela.
Epailearen aurrean deklarazioa ukatu nuen eta torturatua izan nintzela salatu nuen. Esan
nion ez nuela berresten deklarazio poliziala ez zelako baldintza normaletan eman,
torturatua izan nintzela eta jasandako tratu txarrak kontatu nizkion. Epaileak orduan,
galdetu zidan ia zergatik ez nion ezer esan auzimedikuri eta erantzun nion berak
edukitako jarreragatik zela, zalantzatan jarri zuelako nik eginiko kontakizunaren
sinesgarritasuna.
Soto del Real, 2011ko Martxoak 6.