Sakoneta (28): Lehenaz gainera orkatila bihurritu eta Martina ia-ia arrastaka eraman behar izan du Markelek

Sentipen kontrajarrien eraginpean dabil Markel: batetik, pitimini ezgauza bat iruditzen zaio neska, berak inoiz jasan ez duen panpina estilokoa, eta gogoa ematen dio zakurraren ipurdira bidaltzeko, bere pantasia eta pinpirinkeria guztiekin; bestetik, baina, halako kilika bat nabari du neskaren ondoan, nahi izanda ere ukatu ezin duena. Gerritik estu helduta eta bere gorputzaren kontra daramala, lurrin nabar bat iristen zaio sudur-mintzetara, naturaren usain guztien konpainian: perfumeren baten ukitu exotikoak ditu, batetik, emakume izerditu baten urrin ohikoagoak, bestetik, eta bien nahasketak ez txorabio bat baina halako goraldi moduko bat eragiten dio, zertan ari diren eta zertara doazen ere ia ahantzarazi diona, une batez. Eskerrak hortxe duen motxilaren zama bizkarrari itsatsia, kontu lurtarragoak ere oroitarazteko.

–Ondo zoaz? –galdetzen dio tarteka Martinari.

–Bai, bai –neskak, ahots-hari batekin.

–Ur pixka bat nahi duzu?

–Ez, ez, gero. Goazen aurrera.

Eta Markeli miresgarria eta guzti iruditu zaio, une horretan, neskaren kemena, bere sufrikarioak gorabehera aurrera egiteko prest eta gogotsu ageri baita.

–Beste pixka bat eta bertan izango gara. Animo! –eta are estukiago lotu zaio kazetariaren gorputzari, basoan barrena binbili-bonbolo dabilen lau hankako zomorro trakets bat balira bezala.

Halako batean, eta Markelek ez lekike esaten lasaitua ala pena izan ote den handiagoa, Sakoneta hor aurrean dutela konturatu da. Isilik joateko keinua egin dio atzamar batekin Martinari, eta honek irri batekin erantzun. Pauso leunez hurbildu dira, eta Sakonetaren buelta guztian, baserritik ehun metrora batzuetan eta gertuxeago besteetan, istripuetan erabiltzen duten zinta txuri-gorri horietakoa ipini dutela konturatu dira.

–Horrekin pasatzea galaraziko digutelakoan...

Baina ez da zinta bakarrik: ertzainak ere ikusi dituzte: batzuk batetik bestera dabiltzala, besteak egonean, agindu berrien zain baina erne, nolanahi ere.

–Txoko bat bilatu behar dugu, zipaioen oharkabean denda zabaltzeko. Instalatuta gaudela, indarrez bota beharko gintuzkete...

–Eta ni kazetaria naiz –baieztatu du Martinak kategorikoki.

–Hori da –eta irribarre xalo bat piztu zaio Markeli, ohi ez bezalakoa.