Maitasunaren deslokalizazioa
Eibar.org komunitateko bi blogarik gai bitxi baten inguruko gogoeta parea egin dute, irakurtzea merezi dutenak. Globalizazioaren efektuez hainbat alorretan egin izan dira gogoetak: etorkinak eta hizkuntzen oreka, garapen ekonomikoa, kulturaren joerak... Markos Zapiain eta Leire Narbaizak enfoke berri bat eman diote gaiari: Maitasunaren deslokalizazioa.
Markos Zapiainek ireki zuen gaia Amaren maitasunaren deslokalizazioa artikuluarekin. Deskribatzen duen kasua, ohikoa gure artean: zaharrak zaintzeko ekartzen ditugu emakumezkoak Ameriketatik. Beste herrialde askotan, horretarako, eta umeak zaintzeko ere bai. Gure zahar eta haurtxoei maitasuna ematen dieten pertsonak dira horiek, baina aldi berean, ez ote dute norbait maitasunik gabe utzi han, maitasun hori hona ekarri dutenean? Hemen zaharrak zaintzen dituen kolonbiar batek ez ditu bere zaharrak zaintzen Kolonbian. Datu estatistikoak ere badaude, oso argiak: Filipinetako haurren ehuneko handi bat guraso bat atzerrian duela hazten ari da bere herrian, eta guraso hori ama izan ohi da gehienetan.
Blog komunitate berean, gaia beste ikuspegi batetik biribildu du Leire Narbaizak. Euskal Herrian neskalagunik topatu ez eta atzerrirako bidaia karibetar baten bueltan emaztea dakarren euskaldunarena. Topikoetan eta txisteetan jausi barik, hori zergatik gertatzen den, eta zein ondorio izan ditzakeen kontatzen digu (bere ustean) Leirek.
/cache/Loraldia-Eskola_II_TOPAKETA_RRSS-POST_1_small_content.jpg)
Leirek kontatutakoari lotuta, dibortzioak bideratzen dituen Debagoienako abokatu batek ziurtatu dit ez duela gizon magrebtarrak eta andre euskaldunak osaturiko bikote bakar bat ere ezagutzen luzaro iraun duenik.
Aitzitik, gizon euskaldunak eta andre mairuak osatutakoetatik bakar bat ere ez omen da bereizi.
Abokatuak ematen dituen arrazoiak, Leirerenen tankerakoak: neska mairuak gizon euskaldunari hemengo andreak ametituko ez lizkiokeenak onartzen dizkio; eta gizon euskaldunak oro har ez du emazte magrebtarra senar mairuak bezain estu lotzen.