Pello Zubiria espetxera

Ezintasun, inpotentzia ikaragarria eta besarkada handia Pello eta haren senideentzat. Hau ezinezkoa da, baina egin dute.



Orain guk zer hau guztia konpontzeko, gehiago ez hondatzeko alegia?

Negargarria eta lotsagarria! Epaile jende horrek "justiziaz" ei daki?

Zer egin? Zabaldu Pelloren egoeraren berri. Erosi eta irakurri azken Argia.

Zabaldu Argia-koek ireki duten guneraren berri, http://www.argia.com/egunero/

Zabaldu Malores Pelloren emaztearen elkarrizketa ingelesez: http://www.egunero.info/english/testua_ikusi.cfm?id=3

Pellok, beste hainbaten gisara, espetxea nekez tolera dezaleeka esan nahi nuen. Enfermeria ere ez du leku samurra izango, baina ziega? Udan beroz kiskaltzen eta neguan hotzez?



Atera beharra daukagula.



Baina horren harira, Barandalla eta beste hainbaten aurrekariak eragiten du ezintasuna.

Jakin badakit, bai Maloresek eta bai Argiako lankideek, direnak eta ez direnak egin dituztela Pello barrura joan ez zedin. Seguruenik imaginatzen zailak direnak ere egin dituzte. eta hala ere, hortzak erakutsi dituzte berriz, modurik gaiztoenean.



Berriz ere erakutsi dute zein humanoak diren, Ja!. Pellok kanpoan eta lankideekin batera prentsa aurrekoa egiten behar lukeen erretratua ez dute ikusi nahi. Egiak izkutatzen jarraituko dute. Baita horretarako Pello barruan sartu behar badute ere. Jokaera hau beldurgarria da, tristea, onartezina, zikina, Euskal Herriak bizi izan dituen egoerarik txarrenak gogoratzen dituena.



Ez da posible. Zer egitera heldu daitezke hauek berba egiteko dugun eskubidea kentzeaz gain?



Ez dakit zertara heldu daitezkeen, baina horiek egin dezaketenaren zain geratu gabe, guk badugu egitekorik. Bakoitzak bere txikian egin dezala handi ekintza oro. Horrek emango ditu fruituak, egon seguru baietz! Lortuko dugu Pello eta gainontzekoak etxeratzea, bai horixe!

Lotsagarria benetan zer egiten ari diren Pellorekin eta espetxean sartu dituzten beste lagunekin. Baina Pelloren kasuan, gainera, krudelkeria itzela egiten ari dira. Badakite zer gaitz duen eta zer ondorio izan ditzakeen gizona mugatzeak lau hormako ziega batean. Eta hala ere, espetxeratu, ezelango frogarik gabe. Madarikatuak!

Pello ez da terrorista. Kazetari bat da, lan handia egin duena euskaldunok izan ditzagun bitarteko egokiak informazioa euskaraz eta txukun jasotzeko. Eta horretan eman ditu bere indarrak, baita gaixotasunak harrapatu ondoren ere. Eta behin honen atzaparretan, ez du oztoporik izan gaixotasunaren gaineko informazioa —berari biltzea hainbeste kostatu zaion informazioa— gaztelaniaz ere jartzeko bere webgunean.

Eta orain, baten batek erabaki du que se pudran. Baina ezin dugu Pello utzi espetxe batean usteltzen. Ez da bidezkoa. Ez da zuzena.

Argia astekariko lagunak ondoan izango gaituzue zeuen ahaleginean. Eta Malores, gure miresmenik handiena zuretzat. Besarkada handi bat.

Bai, denok gara Pello. Gaur Pello eta bihar gutako edozein izan gintezke. Ez dut nahi eskubide ezaz hitz egiterik. Hain ebidentea baita! Pello bakarrik ez dut gogoan: Joanmari, Iñaki, Txema...ez ditzagun ahaztu. Egunkaria ixtea gogorra da baina egunero dauzkagu ekintzak horren alde. Eta espetzeratuen alde? Hauekin ahaztea errazagoa da. Denborak jan egiten du gure memoria. Egin dezagun ahalegina halakorik gerta ez dadin. Oraingoz behintzat joan gaitezen Pelloren omenez donodtian egin behar den ekitaldira eta idatzi diezaiogun berari eta beste lagunei. Ikus dezatela ez garela ahazten. Komenigarria izango litzateke hemen bertan euren helbide eguneratuak agertzea, kartzelaz aldatzen dituztenean eskura izan ditzagun. Besarkada bana denei eta gogoan zaituztegu.