Loteriaren iruzurra

Denok aberats bihurtuko garen amets faltsua buruan. Izan ere, loterian irabazitakoarekin nork laga liezaioke lan egiteari, eta irabazitakoarekin bizi? Inork ere ez, eta hori da benetan aberats izateko ametsa eguneroko obligaziorik ez izatea.

Tira, loteria tokatuta, sari potoloa jokatzen diren partizipazioekin, gutxirako ematen du. Zuloren bat tapatzeko, pasadoreak bagina legez, zuloz betatako koladoreak, alegia. Zulogintzan iaioak, alajaina, denok eibartarrak balira ere…(obrengatik diot)

Nola engainatu gaituzten sariarekin! 'Nola ez duzu erosiko, bada, neska! Eta tokatzen bada?' Eta halakoekin dabil makina bat jende loteria erosi eta erosi ohiturazko taberna, denda eta lanean, dantza talde, euskara elkarte eta ikastolako loteria ere erosten dute. Baita txango bat egiten badute ere Benidormera edo Bermeora, berdin dio. Eta zer egin sobratu zaigun boteko diru honekin? Loteria erosi.

Horrela iristen dira abenduaren 22ra paperez gainezka, askorendako irakurri duten libururik mardulena izango da txartelez egindakoa, ilusioa jarrita bonbo eta ume ahots gogaikarrietan. Eta zenbakiak atera ahala, irrati zein telebista saioen emisioa eten eta zozketa aretorekin egingo dute konexioa, denondako mesede handia bailitzan.

Ederki sakatu digute ziria! premio handia galtzearen beldurra hedatu dute eta konpartitze eta solidaritatez mozorrotu dituzte marketin estrategiak. Nik dezimoa erosi, partizipazioak egin eta trukatu, elkarrekin trukearen gurpil zoroa elikatuta.

Horrela estatuak milioika euro irabazten ditu urtero, bai, azkenean bera baita benetako irabazlea sari potoloa lortzen duena zozketan parte hartu barik. Eta gu, osasuna dugulako eskerrak ematen jardungo dugu ez baitzaigu tokatuko!


Kalamuatik Txargainera blogean argitaratua lehenbizi. CC-by-sa. Euskadi irratiko Faktoria saiorako 2014ko abenduaren 19rako prestatutako testua.